Σαν σήμερα (1973) Eφυγε από τη ζωή η Κατίνα Παξινού

Η μεγάλη μας ηθοποιός σε τρυφερή στιγμή με το σύζυγό της Αλέξη Μινωτή

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Η Κατίνα Κωνσταντοπούλου – Παξινού γεννήθηκε στον Πειραιά στις 15 Δεκεμβρίου 1900. Η ηθοποιός επένδυσε ιδιαίτερα στη δραματική πλευρά του ταλέντου της και άφησε εποχή στο ελληνικό θέατρο και σινεμά αλλά και στο διεθνές στερέωμα αφού απέσπασε για ερμηνείες της βραβείο Οσκαρ («Για ποιον χτυπά η καμπάνα» και Κοκτώ («Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα»).

Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ωδείο της Γενεύης καθώς και σε άλλες αντίστοιχες σχολές στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Άρχισε από πολύ νωρίς την καλλιτεχνική σταδιοδρομία της και γρήγορα διακρίθηκε για το αληθινό ταλέντο της και την αγάπη στην τέχνη της. Ο πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν της Βεατρίκης, στην ομώνυμη όπερα Αδελφή Βεατρίκη του Μητρόπουλου που ανέβηκε το 1920 στο Δημοτικό θέατρο Πειραιώς. Ο πρώτος θεατρικός ρόλος της στην πρόζα ήταν το 1929, στο θέατρο Κοτοπούλη, στο «Γυμνή Γυναίκα» (La femme nue) του Μπατάιγ, που την καθιέρωσε και πρωταγωνίστρια δραματικών ρόλων.

Το 1931 συνεργάστηκε με τον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη Αιμίλιο Βεάκη με τον οποίο εισχωρεί στον συνεταιρικό θίασο του Αλέξη Μινωτή, τον οποίο και παντρεύτηκε και που μαζί του συνεργάστηκε αποδοτικά από το 1932 μέχρι το 1940, χρονιά που έγινε μόνιμο μέλος του Εθνικού Θεάτρου. Με την Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου εμφανίσθηκε στο Λονδίνο στη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο. Κατά την περίοδο του πολέμου εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ όπου και εμφανίσθηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1952 όπου και άρχισε ξανά τις εμφανίσεις της στο Εθνικό Θέατρο με τον Αλέξη Μινωτή. Επίσης έλαβε μέρος στα διάφορα Φεστιβάλ της δεκαετίας του ‘50 στις παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στο Ηρώδειο και στην Επίδαυρο. Ενώ εμφανίσθηκε και στις ταινίες «Ο κύριος Αρκάντιν» του Όρσον Γουέλς και «Ο Ρόκο και τ΄ αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι (1960).

Κατά την διάρκεια της δικτατορίας η Παξινού και ο Μινωτής συγκρότησαν δικό τους θίασο όπου και ανέβασαν μεταξύ άλλων τα έργα: «Ο ματωμένος γάμος» του Λόρκα, «Η Ήρα και το παγώνι» του Ο΄ Κέισυ, «Οι παλαιστές» του Στρατή Καρά κ.ά. Η τελευταία της παράσταση στο θέατρο ήταν στο ρόλο της μάνας στο έργο του Μπρεχτ «Μάνα κουράγιο» και στον κινηματογράφο «Το νησί της Αφροδίτης» (1969).

Πέθανε στην Αθήνα στις 23 Φεβρουαρίου του 1973.

Τι έγραψε το «Βήμα» για τη μεγάλη ηθοποιό

• Ο αμερικανικός Τύπος για τον «Οιδίποδα» του Εθνικού Θεάτρου (27-11-1952)
• Η «Εκάβη» στην Επίδαυρο (18-8-1965)
• Οι κριτικές των Αγγλων για την «Εκάβη» (16-4-1966)
• Πέθανε η Κατίνα Παξινού (23-2-1973)
• Βαρύτατο πλήγμα ο θάνατός της (23-2-1973)
• Η κηδεία της Κατίνας Παξινού (24-2-1973)
• Πλήθος κόσμου την αποχαιρέτησε (24-2-1973)

Διαβάστε Επίσης

• Η Κατίνα Παξινού ερμηνεύει την «Εκάβη» του Ευριπίδη

Σαν σήμερα (1982) έφυγε από τη ζωή ο Τελόνιους Μονκ

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1917 στη Βόρεια Καρολίνα και άρχισε να παίζει πιάνο από την ηλικία των έξι. Ο Τελόνιους Μονκ ήταν πιανίστας και συνθέτης τζαζ μουσικής και χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της τζαζ μουσικής.

Είχε ένα μοναδικό αυτοσχεδιαστικό στυλ και αρκετά από τα κομμάτια που έγραψε έμειναν στην ιστορία της τζαζ. Κάποιοι τον χαρακτηρίζουν και ως εφευρέτη του μπιμπόπ (αυτοσχεδιασμό στην τζαζ όπου οι τραγουδιστές μιμούνται τον ήχο των οργάνων) ενώ όλοι παραδέχονται την αρμονία που κυριαρχεί στα τραγούδια που ο ίδιος συνέθεσε.

Στις αρχές της δεκαετίας του '40, ο Μονκ έπαιζε στο Μιντον'ς Πλέιχαουζ, ένα νάιτ κλαμπ του Μανχάταν. Τότε, ανδρώθηκε ως μουσικός, τελειοποίησε την τέχνη του και ήρθε σε επαφή με προσωπικότητες της τζαζ: Ντίζι Γκιλέσπι, Τσάρλι Κρίστιαν, Κένυ Κλαρκ, Τσάρλι Πάρκερ και Μάιλς Ντέιβις.

Υπέγραψε στη φημισμένη Blue Note Records το 1948 και έκτοτε η καριέρα του δεν συνάντησε όρια. Μουσικά υπήρξε ασταμάτητος αφού υπήρξαν και χρονιές που έβγαζε και δυο δίσκους. Το περίτεχνο παίξιμο του πιάνου του Τελόνιους Μονκ, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στα αυλάκια των δίσκων με τις μουσικές του.

Video

Thelonious Monk - Blue Monk

Thelonious Monk - Epistrophy

Thelonious Monk - Round midnight

Σαν σήμερα (1964) Νίκη του Γεωργίου Παπανδρέου στις εκλογές Αυτοδυναμία της Ενωσης Κέντρου

Χαμόγελα σιγουριάς και ικανοποιήσης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 1964.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1963, και αφού η απόλυτη πλειοψηφία δεν κατέστη δυνατή, ο Γεώργιος Παπανδρέου σχημάτισε μεταβατική κυβέρνηση, προκειμένου να διενεργήσει νέες εκλογές.

Οι Ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου του 1964 οδήγησαν σε σαφή νίκη του Γέρου της Δημοκρατίας και της Ενωσης Κέντρου.

Από την άλλη πλευρά, η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) υπέστη συντριπτική ήττα καθώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε φύγει στο Παρίσι, ως Τριανταφυλλίδης. Ο νέος ηγέτης του κόμματος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος συμμάχησε με το Προοδευτικό Κόμμα του Σπύρου Μαρκεζίνη, μια συμμαχία, η οποία δεν προσέφερε οφέλη για τη δεξιά παράταξη.

Τα αποτελέσματα των εκλογών:

ΚΟΜΜΑ	ΠΟΣΟΣΤΟ	ΕΔΡΕΣ
Ενωση Κέντρου (Γεώργιος Παπανδρέου)	52,72%	171
Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση-Προοδευτικό κόμμα (Παναγιώτης Κανελλόπουλος- Σπύρος Μαρκεζίνης)	35,26%	107
Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ιωάννης Πασαλίδης)	11,8%	22
Αλλοι	0,22%	0

Πώς είδε το «Βήμα» την εκλογική νίκη του Γεώργίου Παπανδρέου;

• Θα χάσουν και τη μάχη της χυδαίας καπηλείας 11-2-1964
  

• Η Ένωση Κέντρου θα αλλάξει και την όψη του κρατικού μηχανισμού 13-2-1964

• Η Αθήνα θα επισφραγίσει τον οριστικόν θρίαμβον 14-2-1964

• Σε ατμόσφαιρα θριάμβου η Ελλάδα ψηφίζει Κέντρο 16-2-1964

• Τα αναλυτικά εκλογικά αποτελέσματα 17-2-1964

• Ο λαός πανηγυρίζει τον θρίαμβο της αρετής 18-2-1964

• Η Αθήνα γιορτάζει τα επινίκια 18-2-1964

• Γιώργος Ρωμαίος: Ας θυμηθούμε το 1964 4-10-2009

Σαν σήμερα (1975) 35 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καββαδία

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010 [ 11:19 ]

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε το 1910 στη Μαντζουρία κοντά στο Χαρμπίν, από Κεφαλλονίτες γονείς. Σε πολύ μικρή ηλικία, επέστρεψε στην Ελλάδα και την Κεφαλλονιά μαζί με την οικογένειά του.

Από το 1921 ως το 1932 έμειναν στον Πειραιά, όπου ο Νίκος Καββαδίας τέλειωσε το σχολείο. Τα πρώτα του ποιήματα τα έγραψε ως μαθητής δημοτικού. Από τότε δεν σταμάτησε να γράφει ενώ περίπου το 1930, μπαρκάρησε ναύτης σε φορτηγό.

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πήγε στρατιώτης στην Αλβανία.

Ξαναμπαρκάρησε το 1944 και ταξίδευε αδιάκοπα, σε όλο τον κόσμο, ως τον Νοέμβρη του 1974 λίγο καιρό πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο που τον οδήγησε στο θάνατο στις 10 Φεβρουαρίου του 1975.

Τα έργα του

«Βάρδια» (μυθιστόρημα, 1954)
«Μαραμπού» (ποιητική συλλογή, 1933)
«Πούσι» (1947)
«Τραβέρσο» (1975)
«Λι» (αργότερα έγινε και κινηματογραφική ταινία) και «Του πολέμου/Στο άλογό μου» (μικρά πεζά, 1987)

Πώς είδε το «Βήμα» τον ποιητή

• Δυο Γάλλοι που αγαπούν τον Νίκο Καββαδία 3-4-1994
• Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων 12-2-1975

Διαβάστε Επίσης

• Ενα μαχαίρι του Νίκου Καββαδία σε απαγγελία Νότη Περγιάλη
• «Το πούσι» του Νίκου Καββαδία
• «Ιδανικός κι άναξιος εραστής» του Νίκου Καββαδία

Σαν σήμερα (1962) πέθανε ο Γεώργιος Παπανικολάου

Ο Γεώργιος Παπανικολάου στο Λονγκ ΄Αιλαντ

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010 [ 17:32 ]

Ο γιατρός, βιολόγος και ερευνητής γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας το 1883. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθως μετέβη στη Γερμανία όπου παρακολούθησε μαθήματα βιολογίας. Το 1913 αναχώρησε για τις ΗΠΑ όπου και εργάσθηκε ως βοηθός στο κλάδο της ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Κορνέλ. Ακολούθως εκλέχθηκε υφηγητής, έκτακτος καθηγητής και τέλος τακτικός καθηγητής της ανατομίας και ιστολογίας της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου αυτού.

Μετά από μακρές έρευνες επί της εκφυλιστικής κληρονομικής επίδρασης του οινοπνεύματος σε ινδικά χοιρίδια ο Παπανικολάου στράφηκε σε προβλήματα αναπαραγωγής σχετιζόμενα με τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων, τον καθορισμό του φύλου, τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων, καθώς και των φυλετικών ορμονών.

Το 1923 εφάρμοσε τη μέθοδό του σε γυναίκες προς μελέτη των φυσιολογικών γεννητικών λειτουργιών και στη συνέχεια για τη διάγνωση του καρκίνου της μήτρας. Η πρώτη του ανακοίνωση επί της χρησιμοποίησης της κυτταρολογικής μεθόδου προς διάγνωση του καρκίνου της μήτρας το 1928 έγινε δεκτή με πολύ σκεπτικισμό καθόσον η κρατούσα τότε γνώμη για τέτοιου είδους έρευνα και εφαρμογή επί αποφολιδουμένων κυττάρων ήταν πρακτικά αδύνατη. Τέτοια διάγνωση θεωρούνταν δυνατή, μέχρι την εποχή εκείνη, μόνο με την τομή του πάσχοντος οργάνου.

Οι έρευνες του Παπανικολάου επεκτάθηκαν στη συνέχεια στις κυτταρολογικές αλλοιώσεις στο καρκίνο του αυχένα. της μήτρας και του ενδομητρίου των οποίων τα πορίσματα δημοσίευσε το 1943 από κοινού μετά του καθηγητή γυναικολογίας Έρμπερτ Τράουστ σε ειδική μονογραφία υπό τον τίτλο «Διάγνωσις του καρκίνου της μήτρας μέσω των κολπικών επιχρισμάτων». Η δημοσίευση της εργασίας αυτής ήταν επόμενο να κεντρίσει το παγκόσμιο ιατρικό ενδιαφέρον και να προκαλέσει την άμεση δοκιμαστική χρησιμοποίηση της μεθόδου σε διάφορα νοσοκομεία. Το 1944 έγινε η πρώτη εφαρμογή επί του ουροποιητικού συστήματος και στη συνέχεια επί του πεπτικού και άλλων συστημάτων του οργανισμού.

Ο Παπανικολάου με τις εργασίες του αυτές έγινε ο θεμελιωτής νέου επιστημονικού κλάδου της «αποφολιδωτικής κυτταρολογίας» βασιζόμενη ακριβώς στη μελέτη των αποφιλιδουμένων κυττάρων του οργανισμού στις διάφορες κοιλότητες αυτού. Η μέθοδος αυτή που έλαβε προς τιμή του την ονομασία «Μέθοδος Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπανικολάου» και κατά συγκοπή «Τέστ Παπ» άνοιξε ευρείς νέους ορίζοντες στην ιατρική έρευνα στη γενετήσια φυσιολογία και ενδοκρινολογία ειδικότερα για τον καρκίνο. Οι δημοσιευμένες εργασίες του Παπανικολάου υπερβαίνουν τις εκατό ενώ τρεις αποτελούν ειδικές μονογραφίες.

Το 1954, ο Παπανικολάου δημοσίευσε το μνημειώδες έργο «Άτλαντας της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας» (Atlas of Exfoliative Cytology), εδραιώνοντας και επίσημα πια τη νέα ιατρική πρακτική και ειδικότητα που ουσιαστικά ανέπτυξε από το μηδέν.

Ο Παπανικολάου τιμήθηκε με πλείστες διακρίσεις μεταξύ των οποίων είναι το μετάλλιο Τιμής της Αμερικανικής Εταιρίας Καρκινολογίας το 1952.

Σήμερα το τεστ Παπανικολάου (τεστ-παπ) χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

Το 1995 τυπώθηκε απ' την τράπεζα της Ελλάδος χαρτονόμισμα αξίας 10.000 δραχμών, στο οποίο εικονίζεται ο Γεώργιος Παπανικολάου.

Διαβάστε Επίσης

• Αφιέρωμα στον Γεώργιο Παπανικολάου

Σαν σήμερα (1996) έφυγε ο Τζιν Κέλι

Στην ταινία που τον χαρακτήρισε: «Singing in the rain»

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010 [ 18:43 ]

Ο Eugene Curran Kelly γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1912 και έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 1996. Διέπρεψε σαν χορευτής, ηθοποιός, τραγουδιστής, σκηνοθέτης, παραγωγός και χορογράφος. Γεννήθηκε στο Πίτσμπεργκ της Πενσιλβανίας και πέθανε στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια έχοντας προλάβει να παντρευτεί τρεις φορές (Μπέτσι Μπλερ, Τζιν Κόιν, Πατρίσια Γουόρντ) και να μείνει στη μνήμη πολλών γυναικών. Εμεινε ενεργός μέχρι δύο χρόνια πριν πεθάνει, αφού αγάπησε το σινεμά και εκείνο τον λάτρεψε. Ελαβε μέρος χορογραφώντας πάντα τον εαυτό του σε 25 ταινίες, 11 τηλεοπτικές σειρές ενώ αρκετές φορές πάτησε ή μάλλον χόρεψε και στο θεατρικό σανίδι. Σημειώνουμε τη μεταφορά του «Singing in the rain» στο θέατρο, η οποία προτάθηκε και για βραβείο εξαιρετικής χορογραφίας. Υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο το 1938 και έκτοτε δεν σταμάτησε να χορεύει και να χορογραφεί. Θεωρείται «υπεύθυνος» για την άνθηση του μιούζικαλ στο Χόλιγουντ και τιμήθηκε πολλές φορές για την προσφορά του στις τέχνες.

Διαβάστε Επίσης

• Το κλασικά μοναδικό «Singing in the rain»
• Ο Τζιν Κέλι με τη Τζούλι Αντριους
• Ο Τζιν Κέλι κάνει κλακέτες σε ρόλερς

Σαν σήμερα (1947) γεννήθηκε η Φάρα Φόσετ

Ακόμη και χωρίς χρώματα, η ομορφιά της αποτυπώνεται στο φακό αψεγάδιαστη

• Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010 [ 20:37 ]

Αν είχατε την ευκαιρία να δείτε την ταυτότητα της Φάρα Φόσετ, θα βλέπατε ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Φέραχ Λένι Φόσετ.

Γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1947 στο Τέξας. Στα 18 της, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της, καθώς ένας ατζέτης που είδε φωτογραφίες της την έπεισε να δοκιμάσει την τύχη της στο Χόλυγουντ. Ξεκίνησε με διαφημιστικά και το 1968 έκανε την πρώτη εμφάνισή της στην τηλεόραση, σε ένα επεισόδιο της κωμικής σειράς «Το Τζίνι και η Τζίνυ». Συνέχισε τις εμφανίσεις της στη μικρή οθόνη και ξέφυγε από την αφάνεια το 1976, όταν μια σειρά από πορτρέτα της τραβηγμένα από τον φωτογράφο Μπρους Μακ Μπρουμ πραγματοποίησαν πωλήσεις εκατομμυρίων.

Στις 21 Μαρτίου του ίδιου χρόνου προβλήθηκε στην αμερικάνικη τηλεόραση η τηλεταινία «Charlie's Angels», με πρωταγωνίστρια την ίδια, την Τζάκλιν Σμιθ και την Κέιτ Τζάκσον, στους ρόλους τριών ιδιωτικών ντετέκτιβ. Η απρόσμενη επιτυχία της ταινίας ώθησε τον μεγαλοπαραγωγό Ααρον Σπέλινγκ να τη μετατρέψει σε σήριαλ.

Το πρώτο επεισόδιο μεταδόθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1976 από το ABC και αμέσως σκαρφάλωσε στις πρώτες θέσεις της θεαματικότητας.Το 1982 γνώρισε τον έρωτα της ζωής της, στο πρόσωπο του ηθοποιού Ράιν Ο' Νιλ. Έζησαν μια θυελλώδη σχέση με πολλά σκαμπανεβάσματα, μέχρι το θάνατό της, χωρίς να παντρευτούν. Καρπός του έρωτά τους υπήρξε ένας γιός, ο Ρέντμοντ Ο' Νιλ (γεν. 1985), που γρήγορα κατρακύλησε στον απατηλό κόσμο των ναρκωτικών.

Το 2006 σε έναν ιατρικό έλεγχο ρουτίνας διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο του παχέως εντέρου.

Αντιμετώπισε με καρτερία και γενναιότητα την ασθένειά της, αλλά τελικά έχασε τη μάχη με τη ζωή στις 25 Ιουνίου 2009.

Η περιπέτεια της υγειας της έγινε ντογκιμαντερ με τίτλο «Farah's story» το οποίο ήταν υποψήφιο για ΕΜΜΥ.

Το «Βήμα», εκτός από τη ζωή και το έργο της Φάρα Φόσετ παρακολούθησε και κατέγραψε και τους τελευταίους μήνες της ζωής της

• Μήνυμα ελπίδας από τον πρώην «Αγγελο» 8-4-2009
• Ο Τσάρλι έχασε τον αγαπημένο του «Αγγελο» 26-6-2009

Διαβάστε Επίσης

• Συνέντευξη της Φάρα Φόσετ το 1997
• Το αφιέρωμα του Associated Press στη Φάρα Φόσετ
• Συνέντευξη της ηθοποιού Φάρα Φόσετ