tag:blogger.com,1999:blog-8517448121117771572024-03-13T06:48:41.160-07:00todayLiondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-25766968718768929812012-01-09T22:36:00.000-08:002012-01-09T22:36:07.033-08:00Σαν σήμερα 10 Ιανουαρίου...<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" style="color: #555555; font-family: Verdana; font-size: 11px;"><tbody>
<tr style="color: black; font-family: Verdana; font-size: 9pt;"><td style="color: #555555; font-family: Verdana; font-size: 9pt;" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" class="main"><tbody>
<tr style="color: black; font-family: Verdana; font-size: 9pt;"><td style="color: #555555; font-family: Verdana; font-size: 9pt;" valign="top"><span class="text_sports" style="color: #555555; display: block; font-family: Verdana, Tahoma, sans-serif; font-size: 11px; padding-bottom: 0px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 0px; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><br />
<br />
<br />
<b>403 π.Χ..... </b>Ο δημοκρατικός στρατηγός</span><b> Θρασύβουλος </b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">με 70 άνδρες νικά το στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.<br />
<br />
<b>49 π.Χ..... </b>Ο </span><b>Ιούλιος Καίσαρ </b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">διαβαίνει με το στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση "ο κύβος ερρίφθη". Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.<br />
<br />
<b>1776.... </b>Ο άγγλος συγγραφέας</span><b> Τόμας Πέιν</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> εκδίδει την "Κοινή Λογική" (Common Sense) ένα φυλλάδιο, με το οποίο υπερασπίζεται την Αμερικανική Επανάσταση.<br />
<br />
<b>1789.... </b>Ολοκληρώνονται οι πρώτες εκλογές στις ΗΠΑ, που είχαν αρχίσει στις 15 Δεκεμβρίου 1788. Ο</span><b> Τζορτζ Ουάσινγκτον</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.<br />
<br />
<b>1810.... </b>Χωρίζουν ο </span><b>Ναπολέων Βοναπάρτης</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> και η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακυρώνει το γάμο τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.<br />
<br />
<b>1861.... </b>Η Φλόριντα αποσχίζεται από τις ΗΠΑ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον Αμερικανικό Εμφύλιο.<br />
<br />
<b>1863.... </b>Εγκαινιάζεται στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος, με τη γραμμή Πάντιγκτον - Φάρινγκτον.<br />
<br />
<b>1895.... </b>Ο</span><b> Χαρίλαος Τρικούπης</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> ανεβαίνει στα Ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του διαδόχου στα αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Ο βασιλιάς καλύπτει προκλητικά το διάδοχο και αφήνει ακάλυπτο το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό. Ο Τρικούπης θα υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Ιανουαρίου στο βασιλιά Γεώργιο Α'.<br />
<br />
<b>1901.... </b>Ανακαλύπτεται η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή του Τέξας των ΗΠΑ.<br />
<br />
<b>1911.... </b>Ο Ταγματάρχης </span><b>Τζίμι Eρικσον</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, βγάζει την πρώτη αεροφωτογραφία από αεροπλάνο, πάνω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.<br />
<br />
<b>1920.... </b>Τίθεται σε ισχύ η συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία λήγει και τυπικά ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος.<br />
<br />
.... Την ίδια μέρα, συνεδριάζει για πρώτη φορά η </span><b>Κοινωνία των Εθνών</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, πρόδρομος του ΟΗΕ.<br />
<br />
<b>1922.... </b>Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επικυρώνει τη συνθήκη με τη Βρετανία, που εκαθιδρύει την ελεύθερη ιρλανδική πολιτεία. Ο</span><b> Aρθουρ Γκρίφιθ</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, ιδρυτής του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του IRA, εκλέγεται πρόεδρος του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους.<br />
<br />
<b>1923.... </b>Τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ φεύγει από τη Γερμανία.<br />
<br />
<b>1925.... </b>Υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ για την ανάληψη έργων ύδρευσης των Αθηνών.<br />
<br />
<b>1927.... </b>Συγκρούσεις ξεσπούν στην Αθήνα μεταξύ οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου.<br />
<br />
<b>1929.... </b>Ο βέλγος σκιτσογράφος </span><b>Ζορζ Ρεμί</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, γνωστότερος ως Ερζέ, δημιουργεί το χάρτινο ήρωα Τεν Τεν.<br />
<br />
<b>1941.... </b>Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την </span><b>Κλεισούρα</b>, συνεχίζοντας την προέλασή του στα αλβανικά εδάφη.<br />
<br />
<b style="font-weight: normal;">1943.... </b><b>Β' Παγκόσμιος Πολέμος</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">: Οι Σοβιετικοί αντεπιτίθενται καθολικά στο Στάλινγκραντ, στο Λένινγκραντ και στον Καύκασο.<br />
<br />
<b>1945.... </b>Το</span><b> ΕΑΜ </b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">συμφωνεί με την κατάπαυση του πυρός που πρότεινε η κυβέρνηση.<br />
<br />
<b>1946.... </b>Διεξάγεται στο Λονδίνο η πρώτη γενική συνέλευση του </span><b>ΟΗΕ</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">. Εκπροσωπούνται 51 κράτη.<br />
<br />
<b>1947.... </b>Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανακοινώνει ότι προσδιόρισε τον</span><b> ιό της πολιομυελίτιδας</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">.<br />
<br />
<b>1949.... </b>Η δισκογραφική εταιρία </span><b>RCA</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίσκο των 45 στροφών.<br />
<br />
<b>1957.... </b>Ο </span><b>Χάρολντ Μακ Μίλαν</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> επιλέγεται από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β' πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την παραίτησή του Aντονι Iντεν.<br />
<br />
<b>1965.... </b>Ο 24χρονος </span><b>Νίκος Γιούτσος</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Ως παιδί πολιτικών προσφύγων με το όνομα Γιούτσοφ, θα χρειαστεί ειδική διαδικασία από το Υπουργείο Εξωτερικών για να αγωνισθεί. Με τους "ερυθρόλευκους" θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η ιαχή "Eμπαινε Γιούτσο" θα γίνει σλόγκαν.<br />
<br />
<b>1969.... </b>Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη για πρώτη φορά γυναικών στην ελληνική αστυνομία.<br />
<br />
<b>1983.... </b>Ανακοινώνεται </span><b>υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5%</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.<br />
<br />
<b>1984.... </b>Οι </span><b>ΗΠΑ</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> και το </span><b>Βατικανό</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.<br />
<br />
<b>1985.... </b>Ο σαντινίστα </span><b>Ντανιέλ Ορτέγκα</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> ορκίζεται πρόεδρος της Νικαράγουας.<br />
<br />
<b>1989.... </b>Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας</span><b> Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η "17 Νοέμβρη".<br />
<br />
<b>1991.... </b>Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα</span><b> "Κάπα Μαρούσης"</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> στην Πανεπιστημίου προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού </span><b>Νίκου Τεμπονέρα</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> στην Πάτρα.<br />
<br />
<b>1996.... </b>Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠΕΞ με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι </span><b>βραχονησίδες Iμια</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.<br />
<br />
.... Την ίδια μέρα η</span><b> Αλβανία</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> καταργεί τις βίζες για τους έλληνες ταξιδιώτες, σε μια προσπάθεια βελτίωσης των διμερών σχέσεων.<br />
<br />
<b>1997.... </b>Αγγείο του 5ου αιώνα π.Χ. με χαραγμένο στην εξωτερική του επιφάνεια το όνομα του</span><b> Ευριπίδη</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> ανάστροφα, ανακαλύπτεται σε σπήλαιο της Σαλαμίνας, όπου βρισκόταν το ησυχαστήριο του τραγικού ποιητή.<br />
<br />
<b>2000.... </b>Η διαδικτυακή εταιρεία America OnLine ανακοινώνει την εξαγορά της TIME WARNER έναντι του αστρονομικού ποσού των 162 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Eτσι, σχηματίζεται ο μιντιακός κολοσσός με την επωνυμία AOL TIME WARNER.<br />
<br />
<b>2007.... </b>Ορκίζεται πρόεδρος στη Νικαράγουα για δεύτερη φορά ο</span><b> Ντανιέλ Ορτέγκα</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">.<br />
<br />
<br />
Σαν σήμερα το 1869 (ν.η.) γεννήθηκε ο ρώσος καλόγερος, </span><b>Γκριγκόρι Ρασπούτιν</b>, που είχε ισχυρή επιρροή στην αυλή του τελευταίου τσάρου Νικόλαου Β', το 1945 ο σκοτσέζος ρόκερ, <b>Ροντ Στιούαρτ</b> και το 1945 η τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού, <b>Τζένη Βάνου</b>, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ευγενίας Βραχνού.<br />
<br />
Την ίδια μέρα το 976 πέθανε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου,<b> Ιωάννης Τσιμισκής</b>, το 1825 ο επιχειρηματίας και εθνικός ευεργέτης,<b> Ιωάννης Βαρβάκη</b>ς, το 1862 ο αμερικανός κατασκευαστής όπλων, <b>Σάμιουελ Κολτ</b>, το 1917 ο ανιχνευτής του αμερικανικού στρατού, <b>Μπάφαλο Μπιλ</b>, ένας από τους πιο διάσημους εκπροσώπους της Aγριας Δύσης, το 1951 ο συγγραφέας <b>Σινκλέρ Λιούις</b>, ο πρώτος αμερικανός που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ, το 1971 η γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας,<b> Γκαμπριέλ "Κοκό" Σανέλ</b>, με καθοριστική επιρροή στη γυναικεία ενδυμασία του 20ου αιώνα, το 1991 ο έλληνας ηθοποιός, <b>Δημήτρης Μυράτ </b>και το 2007 ο ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός, Κάρλο <b>Πόντι</b>. © ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ και παραχωρούνται σε συνδρομητές μόνον για συγκεκριμένη χρήση.</span></td></tr>
</tbody></table></td></tr>
<tr style="color: black; font-family: Verdana; font-size: 9pt;"><td align="right" style="color: #555555; font-family: Verdana; font-size: 9pt;"><a href="http://www.addthis.com/bookmark.php" style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: 10pt; font-weight: bold;"><img alt="" border="0" height="16" src="http://s9.addthis.com/button1-share.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; text-decoration: none;" width="125" /></a> </td></tr>
</tbody></table><table class="main" style="color: #555555; font-family: Verdana; font-size: 11px; padding-bottom: 10px; padding-left: 10px; padding-right: 10px; padding-top: 10px;"><tbody>
<tr style="color: black; font-family: Verdana; font-size: 9pt;"><td align="left" class="title_info" style="color: #555555; font-family: Verdana, Tahoma, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold; text-decoration: none;">Πηγή ΑΠΕ</td></tr>
</tbody></table>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-80983894446297422892010-11-25T20:30:00.001-08:002010-11-25T20:31:50.508-08:00Σαν σήμερα (25/11/1970) αυτοκτόνησε ο Γιούκιο Μισίμα<div class="post-header"> </div> <div><div style="background-color: transparent; border: medium none; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;color:black;"><span class="author3"> </span> <blockquote><br /><div class="text" id="textContent" style="float: left; margin: 0px;"><div class="image-placeholder"><div><div id="Photo_369608" style="float: left; margin: 5px 0pt; width: 310px;"><div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"><div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"><img id="showPhoto_369608" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/626/thumbs/neos_310x.jpg" /> </div><div style="float: left; margin-top: 5px; width: 310px;"><div class="slideshow" id="slide_start369608" style="border: 1px solid rgb(209, 209, 209); color: rgb(1, 52, 134); display: block; float: left; font: 10px Arial; text-align: center; width: 200px;"><a href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=3865045096175157001&postID=8839172435944150457" style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Δείτε το slideshow</a></div><div class="slideshow" id="slide_stop369608" style="border: 1px solid rgb(209, 209, 209); color: rgb(1, 52, 134); display: none; float: left; font: 10px Arial; text-align: center; width: 200px;"><a href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=3865045096175157001&postID=8839172435944150457" style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div><div style="border: 1px solid rgb(209, 209, 209); color: rgb(1, 52, 134); float: left; font: 10px Arial; margin-left: 5px; text-align: center; width: 91px;"><a href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=3865045096175157001&postID=8839172435944150457"><img alt="Προηγούμενο" id="slidePrev369608" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a> <span id="photoNumber369608">1 από 9</span> <a href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=3865045096175157001&postID=8839172435944150457"><img alt="Επόμενο" id="slideNext369608" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a> </div></div></div><div class="generic-p" id="photoLez_369608" style="text-align: left;">Νέος όταν ακόμη ήταν υπέρμαχος του εξευρωπαϊσμού της Ιαπωνίας</div></div></div></div><div style="text-align: right;">Στις 25 Νοεμβρίου 1970, ο <i>Γιούκιο Μισίμα</i> ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα συγκλόνισε τη χώρα του όταν πήρε όμηρο έναν κορυφαίο στρατηγό και προέτρεψε τους στρατιώτες της Jietai (των Δυνάμεων Αυτοάμυνας της Ιαπωνίας) να υποκινήσουν ένα πραξικόπημα_νωρίτερα είχε παραδώσει το τελευταίο του έργο «Εκπεσών Άγγελος».</div><br /><div style="text-align: right;">Οταν το σχέδιό του απέτυχε, πήρε μέρος σε ένα shinju (μια τελετουργική διπλή ερωτική αυτοκτονία). Ήταν μια εντυπωσιακά τραγική δημόσια επίδειξη, που οι συμπολίτες του ακόμα δυσκολεύονται να κατανοήσουν. Ο Μισίμα, που κάποτε υπήρξε υπέρμαχος του εξευρωπαϊσμού της ιαπωνικής τέχνης και κοινωνίας, προς το τέλος της ζωής του προωθούσε τα κλασικά ιαπωνικά ιδεώδη.<br />Ο Γιούκιο Μισίμα (<i>Yukio Mishima</i>) ήταν Ιάπωνας συγγραφέας και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1925 και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κιμτάκε Χιραόκα. Είχε εκπαιδευτεί στο στρατό στις δυνάμεις αυτοάμυνας. Εκτός από το μεγαλο λογοτεχνικό έργο του σκηνοθέτησε την ταινία <i>Τελετουργία του έρωτα και του θανάτου</i> το 1965.</div><ul style="text-align: justify; color: rgb(51, 0, 51);"><li><span style="font-size:180%;">Τα έργα του</span></li></ul><table border="2" cellpadding="4" cellspacing="0"><tbody> <tr bgcolor="#cccccc"> <td><b>Γιαπωνέζικος τίτλος</b></td> <td><b>Αγγλικός τίτλος</b></td> <td><b>Ελληνικός τίτλος</b></td> <td><b>Χρονιά</b></td></tr> <tr> <td><i>Kamen no Kokuhaku</i></td> <td><i>Confessions of a Mask</i></td> <td><i>Εξομολογήσεις μιάς μάσκας'</i></td> <td>1948</td></tr> <tr> <td><i>Ai no Kawaki</i></td> <td><i>Thirst for Love</i></td> <td><i>Δίψα για έρωτα</i></td> <td>1950</td></tr> <tr> <td><i>Kinjiki</i></td> <td><i>Forbidden Colors</i></td> <td><i>Απαγορευμένα χρώματα</i></td> <td>1953</td></tr> <tr> <td><i>Shiosai</i></td> <td><i>The Sound of Waves</i></td> <td><i>Ο ήχος των κυμάτων</i></td> <td>1954</td></tr> <tr> <td><i>Kinkaku-ji</i>*</td> <td><i>The Temple of the Golden Pavilion</i></td> <td><i>Ο ναός του χρυσού περιπτέρου</i></td> <td>1956</td></tr> <tr> <td><i>Kyoko no ie</i></td> <td><i>Kyoko's House</i></td> <td><i>Σπίτι του Kyoko</i></td> <td>1959</td></tr> <tr> <td><i>Utage no Ato</i></td> <td><i>After the Banquet</i></td> <td><i>Μετά από το συμπόσιο</i></td> <td>1960</td></tr> <tr> <td><i>Gogo no Eiko</i></td> <td><i>The Sailor Who Fell from Grace with the Sea</i></td> <td><i>Ο ναυτικός που έπεσε στην Θάλασσα</i></td> <td>1963</td></tr> <tr> <td><i>Kinu to Meisatsu</i></td> <td><i>Silk and Insight</i></td> <td><i>Μετάξι και διορατικότητα</i></td> <td>1964</td></tr> <tr> <td><i>Mikumano Mode</i><br />(short story)</td> <td><i>Acts of Worship</i></td> <td><i>Πράξεις της λατρείας</i></td> <td>1965</td></tr> <tr> <td><i>Sado Koshaku Fujin</i><br />(play)</td> <td><i>Madame de Sade</i></td> <td><i>Η κυρία ντε Σαντ</i></td> <td>1965</td></tr> <tr> <td><i>Yukoku </i>(short story)</td> <td><i>Patriotism</i></td> <td><i>Πατριωτισμός</i></td> <td>1966</td></tr> <tr> <td><i>Manatsu no Shi</i></td> <td><i>Death in Midsummer and other stories</i></td> <td><i>Θάνατος στο θερινό ηλιοστάσιο και άλλες ιστορίες</i></td> <td>1966</td></tr> <tr> <td><i>Hagakure Nyumon</i></td> <td><i>The Way of the Samurai: Yukio Mishima on Hagakure in modern life</i></td> <td><i>Ο τρόπος του Σαμουράι</i></td> <td>1967</td></tr> <tr> <td><i>Waga Tomo Hittora</i><br />(play)</td> <td><i>My Friend Hitler and other plays</i></td> <td><i>Ο φίλος μου Χίτλερ και άλλα έργα</i></td> <td>1968</td></tr> <tr> <td><i>Taiyo to Tetsu</i></td> <td><i>Sun and Steel</i></td> <td><i>Ήλιος και χάλυβας</i></td> <td>1970</td></tr> <tr> <td><i>Hojo no Umi</i></td> <td><i>The Sea of Fertility</i> (τετραλογία)</td> <td><i>Η θάλασσα της γονιμότητας</i></td> <td>1964-<br />1970</td></tr> <tr> <td>Part 1: <i>Haru no Yuki</i></td> <td><i>Spring Snow</i></td> <td>"Ανοιξιάτικο Χιόνι</td> <td>1968</td></tr> <tr> <td>Part 2: <i>Honba</i></td> <td><i>Runaway Horses</i></td> <td><i>Αφηνιασμένα Άλογα</i></td> <td>1969</td></tr> <tr> <td>Part 3: <i>Akatsuki no Tera</i></td> <td><i>The Temple of Dawn</i></td> <td><i>Ο Ναός της Αυγής</i></td> <td>1970</td></tr> <tr> <td>Part 4: <i>Tennin Gosui</i></td> <td><br /><center><i>The Decay of the Angel</i></center></td> <td><i>Εκπεσών Άγγελος</i></td> <td>1970</td></tr> </tbody></table><ul><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=257446&dt=01/03/2009" target="_blank">Ο Ιάπωνας Αγιος Σεβαστιανός </a></b></li></ul></div><ul><li>Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=369608&dt=25/11/2010#ixzz16ML278Jq" style="color: rgb(0, 51, 153);">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=369608&dt=25/11/2010#ixzz16ML278Jq</a></li></ul></blockquote><ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=369608&dt=25/11/2010#ixzz16ML278Jq" style="color: rgb(0, 51, 153);"></a> </li></ul></div><div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><div><div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><ul><li><h4><b>Διαβάστε Επίσης</b></h4></li><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=3156">Ο Γιούκιο Μισίμα μιλά στα αγγλικά για την τέχνη του σαμουράι</a></b></li><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=3157">Η ταινία «Πατριωτισμός»</a></b></li></ul></div></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-37907097829124567152010-11-23T20:30:00.001-08:002010-11-23T20:30:50.664-08:00Σαν σήμερα (22-11-1963) δολοφονήθηκε ο Τζον Φ. Κένεντι<div style="text-align: justify;"><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none;"> <span class="author3"> </span><div class="text" id="textContent" style="float: left; margin: 0px;"> <div class="image-placeholder"> <div id="Photo_368797" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_368797" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/619/thumbs/kene_310x.jpg" /> </div> <div style="float: left; width: 310px; margin-top: 5px;"> <div class="slideshow" id="slide_start368797" style="float: left; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: block; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Δείτε το slideshow</a></div> <div class="slideshow" id="slide_stop368797" style="float: left; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div> <div style="float: left; margin-left: 5px; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 91px; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"> <span><a><img id="slidePrev368797" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" alt="Προηγούμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> <span id="photoNumber368797">1 από 12</span> <span><a><img id="slideNext368797" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" alt="Επόμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> </div> </div> </div> <p id="photoLez_368797" class="generic-p">Η Τζάκι και ο Τζον Κένεντι στο ανοιχτό αυτοκίνητο λίγο πριν τη δολοφονία </p> </div> </div> <div style="text-align: right;">Ήταν 22 Νοεμβρίου του 1963, όταν η ιστορία έγραφε μία από τις πιο μαύρες της σελίδες.<br /><br />Μια ανοιχτή Λίνκολν Κοντινένταλ, μοντέλο 1961, διασχίζει τους δρόμους του Ντάλας εν μέσω επευφημιών και χειροκροτημάτων. Στο πίσω κάθισμα κάθεται ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια της ιστορίας, ο Τζον και η Τζάκι Κένεντι. Λίγα λεπτά αργότερα, το πανηγυρικό σκηνικό μετατρέπεται σε τόπο φονικού και οι επευφημίες μετατρέπονται σε απεγνωσμένες εκκλήσεις για βοήθεια.<br /></div><p><br />Ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι κείτεται νεκρός, χτυπημένος από τις σφαίρες ενός όπλου που ακόμα και σήμερα πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ποτέ δεν κράτησε ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ.<br /><br />Σήμερα, 47 χρόνια μετά, πολλοί από τους πρώην πράκτορες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που είχαν διοριστεί για να προστατεύουν τον Τζον Κένεντι, αναμοχλεύουν μνήμες από εκείνη την ημέρα.<br /><br />Ο Χιλ Κλιντ, πρώην πράκτορας, ο οποίος έτρεξε αμέσως μετά τον πρώτο πυροβολισμό σε μία απελπισμένη προσπάθεια να προστατεύσει τον πρόεδρο λέει: «Τον είδα να πιάνει τον λαιμό του. Έτσι πήδηξα και έτρεξα κοντά. Λίγο πριν φτάσω στο αυτοκίνητο, ο τρίτος πυροβολισμός τον χτύπησε στο κεφάλι. Ήταν ήδη αργά». Και τότε ήταν που η πρώτη κυρία, Τζάκι Κένεντι, ακούστηκε να φωνάζει «Τι σου έκαναν».<br /><br />Μια λεπτομερής περιγραφή της δολοφονίας του Κένεντι θα περιλαμβάνεται στο καινούργιο βιβλίο με τίτλο «Η λεπτομέρεια του Κένεντι», το οποίο βασίζεται σε συνεντεύξεις από τους πράκτορες που προστάτευαν τότε τον αμερικανό πρόεδρο.<br /><br />«Δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε και αισθανθήκαμε ότι αποτύχαμε τελείως. Ήταν ένα φοβερό συναίσθημα, δήλωσε ο Τζέρι Μπλέιν, πρώην γερμανός πράκτορας.<br /><br />Ο Χιλ Κλιντ προσθέτει: «Νόμιζα ότι υπήρχε κάτι που θα μπορούσα να κάνω. Εάν είχα αντιδράσει πιο γρήγορα, εάν είχα κινηθεί πιο γρήγορα, θα μπορούσαν τα πάντα στον κόσμο να είναι διαφορετικά σήμερα».<br /></p></div><span><br />Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=368797&dt=22/11/2010#ixzz16Af54GhA">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=368797&dt=22/11/2010#ixzz16Af54GhA</a></span></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-75881492845208054132010-11-17T03:25:00.000-08:002010-11-17T03:28:20.624-08:00Τριάντα επτά χρόνια από την εξέγερση ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών<div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><h2 class="subtitle-h2"></h2><blockquote><h2 class="subtitle-h2">«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο...»</h2> <span class="author3"> Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010 [ 10:55 ] </span> <div class="text-controls text-controls-bg"><br /></div> <div class="text" id="textContent" style="float: left; margin: 0px;"> <div class="image-placeholder"> <div> <div id="Photo_367755" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_367755" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/615/thumbs/NTANK_310x.jpg" /> </div> <div style="float: left; width: 310px; margin-top: 5px;"> <div class="slideshow" id="slide_start367755" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: block; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Δείτε το slideshow</a></div> <div class="slideshow" id="slide_stop367755" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div> <div style="float: left; text-align: center; margin-left: 5px; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 91px; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"> <span><a><img id="slidePrev367755" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" alt="Προηγούμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> <span id="photoNumber367755">1 από 12</span> <span><a><img id="slideNext367755" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" alt="Επόμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> </div> </div> </div> <p id="photoLez_367755" class="generic-p" style="text-align: left;">Το στρατιωτικό άρμα κατευθύνεται στην πύλη του Πολυτεχνείου </p> </div> </div> </div> <div style="text-align: right;">Τριάντα επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 και κορυφώθηκε στις 17 Νοεμβρίου, με την εισβολή του τανκ στον χώρο του Πολυτεχνείου.<br /><br />Οι αναταραχές είχαν αρχίσει μήνες νωρίτερα, τον Φεβρουάριο, όταν φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία.<br /></div><p><br /></p><div style="text-align: justify;">Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο:<em> «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στo όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». </em><br /><em></em><br />Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα, ενώ την ίδια ώρα ξεκινούν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι φοιτητές οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.<br /><br />Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν:<br /><br /><em>«Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία. Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων». </em><br /><br />Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο<strong> </strong>Μίλτος Χαραλαμπίδης.<br /><br />Τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου αποφασίζεται η επέμβαση του στρατού και ένα από τα άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη. Όπως φαίνεται και στο ιστορικό φιλμ που τράβηξε παράνομα Ολλανδός δημοσιογράφος, το τανκ έριξε την σιδερένια πύλη τη στιγμή που επάνω βρίσκονταν φοιτητές.<br /><br />Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους, αλλά η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές, βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, άρχισαν να αποχωρούν μαζικά από την πύλη επί της Στουρνάρη.<br /><br />Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν (σύμφωνα και με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά) να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιοπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρίσκουν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας ανοίγουν πυρ από γειτονικές ταράτσες, ενώ άνδρες της ΚΥΠ καταδιώκουν τους εξεγερθέντες.<br /><br />Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα.<br /><br />Η πρώτη επίσημη καταγραφή έγινε τον Οκτώβριο του 1974, από τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά. Στο πόρισμά του γίνεται λόγος για 18 επίσημους νεκρούς και 16 άγνωστους «βασίμως προκύπτοντες». Το 1975, ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε προστέθηκε ακόμη ένας.<br /><br />Σύμφωνα με έρευνα (το 2003) του διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 23, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16. Ο Χρήστος Λάζος υποστηρίζει ότι οι νεκροί είναι 83 και ίσως περισσότεροι.<br /></div> <p style="text-align: justify;">Στις 24 Αυγούστου του 1975, το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με πρόεδρο τον Ιωάννη Ντεγιάννη, εκδίδει την απόφασή του για τη δίκη των πρωταιτίων της Χούντας. Η ποινές που επιβλήθηκαν ήταν «εις θάνατον» για τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Στυλιανό Παττακό και τον Νικόλαο Μακαρέζο, ενώ οκτώ κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ισόβια, επτά σε ποινές προσκαίρου καθείρξεως και δύο αθωώνονται. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετατρέπει, την ίδια μέρα, τις θανατικές ποινές σε ισόβια.</p></div><ul><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=367755&dt=17/11/2010#ixzz15XPpsH9y">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=367755&dt=17/11/2010#ixzz15XPpsH9y</a></span></li></ul><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><h4>Διαβάστε Επίσης</h4> <ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=367655&ct=1"><b>Πολυτεχνείο</b><br />Επτά χιλιάδες αστυνομικοί για την πορεία </a> </li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=1&itmid=3112">Πολυτεχνείο 1973 - Αφιέρωμα σιτς ημέρες της εξέγερσης</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=1&itmid=3111">Πλάνα από τον φοιτητικό αγώνα τον Νοέμβριο του 1973</a></li></ul></div></div></blockquote></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-53496815025785510642010-11-12T21:30:00.000-08:002010-11-12T21:31:51.180-08:00Σαν σήμερα(12-11-1923) πέθανε ο αρχιτέκτοντας Ερνέστος Τσίλλερ<div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div class="text" id="textContent" style="float: left; margin: 0px;"> <div class="image-placeholder"> <div> <div id="Photo_366725" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> </div></div></div></div></div></div><div style="text-align: justify;"><blockquote><div class="text" id="textContent" style="float: left; margin: 0px;"><div class="image-placeholder"><div><div id="Photo_366725" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"><div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"><div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"><img id="showPhoto_366725" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/608/thumbs/pl_310x.jpg" /> </div> <div style="float: left; width: 310px; margin-top: 5px;"> <div class="slideshow" id="slide_start366725" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: block; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Δείτε το slideshow</a></div> <div class="slideshow" id="slide_stop366725" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 200px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div> <div style="float: left; text-align: center; margin-left: 5px; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 91px; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"> <span><a><img id="slidePrev366725" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" alt="Προηγούμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> <span id="photoNumber366725">1 από 17</span> <span><a><img id="slideNext366725" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" alt="Επόμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> </div> </div> </div> <p id="photoLez_366725" class="generic-p" style="text-align: left;">Πλατεία Ομόνοιας. Κτίρια του Τσίλλερ </p> </div> </div> </div> <p class="MsoNormal">Ο <i>Ερνέστος Τσίλλερ</i> γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου του 1837 σε ένα μικρό χωριό της Σαξονίας κοντά στη Δρέσδη της Γερμανίας και αργότερα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. </p> <p class="MsoNormal">Σε ηλικία μόλις 24 ετών, το 1861, έναν χρόνο πριν την έξωση του βασιλιά Οθωνα, Τσίλλερ φθάνει στην Αθήνα μετά από προτροπή του Δανού δασκάλου του <i>Θεόφιλου Χάνσεν</i>. </p> <p class="MsoNormal">Τα αρχαία ερείπια θα μαγνητίσουν αμέσως τον νεαρό αρχιτέκτονα ο οποίος θα εμπνευστεί μετέπειτα τα διακοσμητικά στοιχεία των σπιτιών του από τις μελέτες που έχει πραγματοποιήσει επάνω στην αρχιτεκτονική δομή αρχαίων ερειπίων. </p> <p class="MsoNormal">Τα πρώτα έργα που θα σχεδιάσει είναι θέατρα: έφτιαξε το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών (πλ. Κοτζιά, γκρεμίστηκε το 1940), το Βασιλικό (Εθνικό) Θέατρο, το Θέατρο Πατρών, το Θέατρο Ζακύνθου (καταστράφηκε από τους σεισμούς). </p> <p class="MsoNormal">Επέβλεψε την εκτέλεση των έργων του Χάνσεν στο Ζάππειο, της Εθνικής Βιβλιοθήκης, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ενώ είναι ο αρχιτέκτονας του σημερινού Προεδρικού Μεγάρου- τότε ανακτόρου του διαδόχου Κωνσταντίνου. </p> <p class="MsoNormal">Ο Τσίλλερ έβαλε επίσης τη σφραγίδα του σε ιδιωτικά μέγαρα, όπως το «Ιλίου Μέλαθρον», για τον Ερρίκο Σλήμαν (σημερινό Νομισματικό Μουσείο), τα Μέγαρα Μελά, Σταθάτου, Δεληγιώργη (πρώην Ταινιοθήκη), Καλλιγά, Ψύχα, Πεσματζόγλου. </p> <p class="MsoNormal">Εκτισε επίσης το Γερμανικό και το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και στον Πειραιά τη συνοικία Τσίλλερ (πλατεία Αλεξάνδρας), τα ξενοδοχεία «Μπάγκειον» και «Αλέξανδρος» στην Ομόνοια, εκκλησίες στο Μαρκόπουλο, το Αίγιο, το Βέλο Κορινθίας, τα Βίλια Αττικής κλπ. </p> <p class="MsoNormal">Ο Τσίλλερ πέθανε στις 12 Νοεμβρίου του 1923. Ο αριθμός των έργων του ξεπερνά τα 500. </p></div><span><br />Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=366725&dt=12/11/2010#ixzz158abJQou">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=366725&dt=12/11/2010#ixzz158abJQou</a></span></blockquote><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=366725&dt=12/11/2010#ixzz158abJQou"></a></span></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-73807026368935818272010-10-28T02:29:00.000-07:002010-10-28T02:31:46.035-07:00Παύλος Παλαιολόγος: Προς το καθήκον.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMlC4Rdh6qI/AAAAAAAAA6E/ltuI9HyKxBY/s1600/oxi1940.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 263px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMlC4Rdh6qI/AAAAAAAAA6E/ltuI9HyKxBY/s400/oxi1940.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5533027151728732834" border="0" /></a><br /><div align="center"> <div class="text" align="center"> <div style="text-align: justify;"> </div><blockquote><div style="text-align: justify;">(Από την εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα» της 29ης Οκτωβρίου 1940) </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> <span style="font-style: italic;">Σειρήνες και κωδωνοκρουσίες. Δευτεριάτικο πρωινό. Ανήσυχες μορφές στα παράθυρα. Κοιτάζονται οι γείτονες, συνεννοούνται με το βλέμμα, και μένουν σύμφωνοι. Τα πάντα για την τιμή. Δεν είναι η μανία του πολέμου που τους εμπνέει, δεν είναι το πάθος της περιπέτειας. Είναι η συναίσθηση της αξιοπρέπειας. Όταν αυτή είναι εκτεθειμένη σε κινδύνους, τότε το τροπάριο της ειρηνοφιλίας διακόπτεται. Όχι από αγάπη προς τον πόλεμο. Από αγάπη προς αυτή την ειρήνη. Γιατί τίποτα δεν εξυπηρετεί την ειρήνη χειρότερα από την καλοπροαίρετη διάθεση των λαών να δέχονται ραπίσματα. Κακός είναι ο πόλεμος. </span></p><div style="text-align: justify; font-style: italic;"> </div><p style="text-align: justify; font-style: italic;"> Αλλά υπάρχει κάτι πιο απαίσιο κι απ' αυτόν ακόμα, η λάσπη που πέφτει και κηλιδώνει τις υπολήψεις των λαών όταν θελήσουν να τον αποφύγουν με θυσία της τιμής τους. Τέτοιες κηλίδες τίποτα δεν είναι ικανό να τις καθαρίσει. Ούτε το σβήσιμο της γενεάς που τις έχει προκαλέσει. Οι γενεές φεύγουν, αλλά μένουν οι σελίδες της Ιστορίας, για να θυμίζουν τη ντροπή. Μένουν οι μεταγενέστεροι, και ζητούν ευθύνες από τη στάχτη μας. Στρατιώτες της ειρήνης όσο δεν προσβάλλεται η Ελευθερία και το Δίκαιο. Όταν όμως κινδυνεύουν τα δύο αυτά αγαθά, τότε η εμμονή στην ειρήνη αποτελεί ανανδρία, αναξιοπρέπεια και αφιλοτιμία.</p><div style="text-align: justify; font-style: italic;"> </div><p style="text-align: justify; font-style: italic;"> Για όλα μπορούν να μας κατηγορήσουν. Ένα μόνο δεν θα πει κανείς: ότι δεν διατηρήσαμε, μέσα στο πέρασμα των αιώνων, άσπιλη την εθνική μας φιλοτιμία. Έτσι άσπιλη θα την διατηρήσουμε και τώρα. Κοινή είναι η θέληση: Να το ξαναφορέσουμε. Γνώριμη στολή του λαού μας. Τη φόρεσε ο παππούς, τη φόρεσε ο πατέρας, θα τη φορέσει τώρα ο γιος. Και πάντα για τον ίδιο σκοπό. Για την Τιμή και για την Ελευθερία. Για τους ίδιους λόγους καλούμαστε και σήμερα. Το καθήκον υπογράφει τις προσκλήσεις. Η φωνή του είναι η πιο επιβλητική απ' όλες τις φωνές. Τη δέχεσθε χωρίς υπολογισμούς. </p><div style="text-align: justify; font-style: italic;"> </div><p style="text-align: justify; font-style: italic;"> Η περηφάνια αγνοεί την αρίθμηση. Δεν μετρά τις δυνάμεις εκείνου που θέλει να την τσαλακώσει. Βαδίζει με το μέτωπο ψηλά στο δρόμο της τιμής. Οι Θερμοπύλες δεν είναι ένα γεωγραφικό σημείο, δεν είναι ένα απλό ιστορικό γεγονός. Είναι ένα σύμβολο. Το σύμβολο αυτό το διατήρησαν ψηλά οι γενεές των Ελλήνων. Από τις Θερμοπύλες ως το 21, και πέρα απ' αυτό, με κλειστό το βιβλίο της αριθμητικής βάδισε το έθνος στους δρόμους των πεπρωμένων του. Με την αριθμητική στο χέρι δούλοι θα είμαστε σήμερα. Στην περιφρόνηση της αριθμητικής οφείλουμε την εθνική μας υπόσταση. </p><div style="text-align: justify; font-style: italic;"> </div><p style="text-align: justify; font-style: italic;"> Το 1940 δεν θα κάμει εξαίρεση. Παλιά και πρόσφατη ιστορία δείχνει ποιο κατάντημα περιμένει τους λαούς εκείνους που, με οδηγό τον υπολογισμό, έστερξαν σε ταπεινώσεις και σε διασυρμό της τιμής τους. Η τιμή που σπίλωσαν δεν είναι η μόνη τους θυσία. Μαζί μ' αυτήν έχασαν και τα υλικά αγαθά που πίστεψαν ότι θα εξασφάλιζαν αν δέχονταν τον εξευτελισμό. Καθήκον και συμφέρον είναι η προάσπιση της εθνικής τιμής. Στην εκτέλεση του καθήκοντος καλούνται οι πολίτες. </p><div style="text-align: justify; font-style: italic;"> </div><p style="text-align: justify;"><span style="font-style: italic;"> Καθήκον προς τα μάρμαρα που αποτελούν τη δόξα των περασμένων, προς το βράχο που κοίλαναν ο ιδρώτας και το αίμα των γενεών που προηγήθηκαν, προς εμάς τους ίδιους, προς τους τάφους των πατέρων μας, προς τα λίκνα των παιδιών μας, που θα ντρέπονταν αν μας έβλεπαν απρόθυμους να συνεχίσουμε την εθνική μας παράδοση. Αλλά τέτοια περίπτωση δεν υπήρξε, δεν υπάρχει, δεν θα υπάρξει. Μας το είπε η χθεσινή μέρα. Θα μας το πουν οι επόμενες. Θα μας το λένε όλες οι μέρες, όσο υπάρχει ο γαλάζιος ουρανός μας, όσο υπάρχουν οι αφροί του Αιγαίου μας, για να σχηματίζουν την απέραντη κυανόλευκη, που αγκαλιάζει πέρα ως πέρα τους ελληνικούς ορίζοντες</span>. </p></blockquote><p style="text-align: justify;"></p> </div> </div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-33155697138712708292010-10-27T23:24:00.000-07:002010-10-27T23:29:27.090-07:00Σαν σήμερα (28/10/1940) η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMkXkO_jZJI/AAAAAAAAA58/3A3ciZxH37E/s1600/19410127102010_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 220px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMkXkO_jZJI/AAAAAAAAA58/3A3ciZxH37E/s400/19410127102010_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5532979528468751506" border="0" /></a><div style="text-align: center; font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);"><blockquote>Εικόνα από την Γενική Επιστράτευση. Οι στρατιώτες γεμίζουν τα τρένα, που οδηγούν στο μέτωπο</blockquote></div><div style="text-align: justify;"><blockquote>Χιλιάδες κείμενα, φωτογραφίες, αφιερώματα, εκατοντάδες ντοκιμαντέρ και ταινίες έχουν προβληθεί, προσπαθώντας να αποτυπώσουν τον αγώνα της Ελλάδας απέναντι στην φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι.</blockquote></div><div style="text-align: justify;"><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); border: medium none;color:transparent;"><blockquote><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); border: medium none;color:transparent;">Ο Οδυσσέας Ελύτης, αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο, ίσως τον πλέον μεστό, στο έργο του «Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» (1945), όλα όσα είδε, βίωσε και αισθάνθηκε, στο διάστημα που βρέθηκε στο μέτωπο. Το έργο μελοποιήθηκε το 1968, από τον Νότη Μαυρουδή, ως λαϊκό ορατόριο για φωνή χορωδία και ορχήστρα.<br /><br /><br />Παρατίθεται το <span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 51, 255);">«Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας»</span> :<br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);">A/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mα όλος ο κόπος τ’ ουρανού</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πρωί, στα πόδια του βουνού</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει.</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tώρα η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκαλιάρικα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πιάνει και σβήνει ένα ένα τα λουλούδια επάνω της·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aπό λιμό χαράς κείτουνται τα τραγούδια·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Bράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kόβουνε σιωπηλοί της ερημιάς τον άρτο.</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Χειμώνας μπαίνει ώς το μυαλό. Κάτι κακό</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Θ’ ανάψει. Αγριεύει η τρίχα του αλογόβουνου</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα όρνια μοιράζουνται ψηλά τις ψίχες τ’ ουρανού.</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> B/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τώρα μες στα θολά νερά μια ταραχή ανεβαίνει·</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> O άνεμος αρπαγμένος απ’ τις φυλλωσιές</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Φυσάει μακριά τη σκόνη του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα φρούτα φτύνουν το κουκούτσι τους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> H γη κρύβει τις πέτρες της</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> O φόβος σκάβει ένα λαγούμι και τρυπώνει τρέχοντας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tην ώρα που μέσ’ από τα ουράνια θάμνα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tο ούρλιασμα της συννεφολύκαινας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Σκορπάει στου κάμπου το πετσί θύελλα ανατριχίλας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι ύστερα στρώνει στρώνει χιόνι χιόνι αλύπητο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ύστερα πάει φρουμάζοντας στις νηστικές κοιλάδες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ύστερα βάζει τους ανθρώπους ν’ αντιχαιρετίσουνε:</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Φωτιά ή μαχαίρι!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γι’ αυτούς που με φωτιά ή μαχαίρι κίνησαν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kακό θ’ ανάψει εδώ. Μην απελπίζεται ο σταυρός</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mόνο ας προσευχηθούν μακριά του οι μενεξέδες!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γ/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γι’ αυτούς η νύχτα ήταν μια μέρα πιο πικρή</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Λιώναν το σίδερο, μασούσανε τη γης</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> O Θεός τους μύριζε μπαρούτι και μουλαροτόμαρο</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kάθε βροντή ένας θάνατος καβάλα στον αέρα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kάθε βροντή ένας άντρας χαμογελώντας άντικρυ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στο θάνατο ―κι η μοίρα ό,τι θέλει ας πει.</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ξάφνου η στιγμή ξαστόχησε κι ήβρε το θάρρος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαταμέτωπο πέταξε θρύψαλα μες στον ήλιο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kιάλια, τηλέμετρα, όλμοι, κέρωσαν!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Εύκολα σαν χασές που σκίστηκεν ο αγέρας!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Εύκολα σαν πλεμόνια που άνοιξαν οι πέτρες!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Το κράνος κύλησε από την αριστερή μεριά...</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στο χώμα μόνο μια στιγμή ταράχτηκαν οι ρίζες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ύστερα σκόρπισε ο καπνός κι η μέρα πήε δειλά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nα ξεγελάσει την αντάρα από τα καταχθόνια</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mα η νύχτα ανασηκώθηκε σαν πατημένη οχιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mόλις σταμάτησε για λίγο μες στα δόντια ο θάνατος―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ύστερα χύθηκε μεμιάς ώς τα χλωμά του νύχια!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Δ/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> M’ ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> M’ ένα κλαδάκι λησμονιάς στ’ αριστερό του αυτί</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mοιάζει μπαξές που τού ’φυγαν άξαφνα τα πουλιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι η απορία μαρμάρωσε...</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη.</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Αιώνες μαύροι γύρω του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aλυχτούν με σκελετούς σκυλιών τη φοβερή σιωπή</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι οι ώρες που ξανάγιναν πέτρινες περιστέρες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aκούν με προσοχή·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όμως το γέλιο κάηκε, όμως η γη κουφάθηκε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όμως κανείς δεν άκουσε την πιο στερνή κραυγή</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όλος ο κόσμος άδειασε με τη στερνή κραυγή.</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κάτω απ’ τα πέντε κέδρα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Xωρίς άλλα κεριά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kείτεται στην τσουρουφλισμένη χλαίνη·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Άδειο το κράνος, λασπωμένο το αίμα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στο πλάι το μισοτελειωμένο μπράτσο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ανάμεσ’ απ’ τα φρύδια―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά της μοίρας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mικρό πικρό πηγάδι κοκκινόμαυρο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πηγάδι όπου κρυώνει η θύμηση!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ω! μην κοιτάτε, ω μην κοιτάτε από πού του-</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aπό πού του ’φυγε η ζωή. Μην πείτε πώς</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mην πείτε πώς ανέβηκε ψηλά ο καπνός του ονείρου</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Έτσι λοιπόν η μια στιγμή Έτσι λοιπόν η μια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> E/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήλιε δεν ήσουν ο παντοτινός;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πουλί δεν ήσουν η στιγμή χαράς που δεν καθίζει;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Λάμψη δεν ήσουν η αφοβιά του σύγνεφου;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι εσύ περβόλι ωδείο των λουλουδιών</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι εσύ ρίζα σγουρή φλογέρα της μαγνόλιας!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Έτσι καθώς τινάζεται μες στη βροχή το δέντρο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι το κορμί αδειανό μαυρίζει από τη μοίρα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ένας τρελός δέρνεται με το χιόνι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι τα δυο μάτια πάνε να δακρύσουν―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί, ρωτάει ο αϊτός, πού ’ναι το παλικάρι;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι όλα τ’ αϊτόπουλ’ απορούν πού ’ναι το παλικάρι!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί, ρωτάει στενάζοντας η μάνα, πού ’ναι ο γιος μου;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι όλες οι μάνες απορούν πού να ’ναι το παιδί!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί, ρωτάει ο σύντροφος, πού να ’ναι ο αδερφός μου;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι όλοι του οι σύντροφοι απορούν πού να ’ναι ο πιο μικρός!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πιάνουν το χιόνι, καίει ο πυρετός</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πιάνουν το χέρι και παγώνει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Παν να δαγκάσουνε ψωμί κι εκείνο στάζει από αίμα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kοιτούν μακριά τον ουρανό κι εκείνος μελανιάζει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί γιατί γιατί γιατί να μη ζεσταίνει ο θάνατος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί ένα τέτοιο ανόσιο ψωμί</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί ένας τέτοιος ουρανός εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> ΣT/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Bγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα...</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ήρθαν από της γης τα πέρατα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Oι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήταν γερό παιδί·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tις νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Λέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήταν τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης,</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> H αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στη σέλα δυο μικρών κλαδιών να γρατσουνάει τον ήλιο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nα βάφει τα λουλούδια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν...</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα...</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήταν γενναίο παιδί.</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> (Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που δεν εγνώρισε κακό ποτέ του)</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mε τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> ―Φωτιά στην άνομη φωτιά!―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Με το αίμα πάνω από τα φρύδια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ύστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tο κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Δεν έκλαψαν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί να κλάψουν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήταν γενναίο παιδί!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Z/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τα δέντρα είναι από κάρβουνο που η νύχτα δεν κορώνει.</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Χιμάει, χτυπιέται ο άνεμος, ξαναχτυπιέται ο άνεμος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tίποτε. Μες στην παγωνιά κουρνιάζουν τα βουνά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γονατισμένα. Κι από τις χαράδρες βουίζοντας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aπ’ τα κεφάλια των νεκρών η άβυσσο ανεβαίνει...</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Δεν κλαίει πια ούτ’ η Λύπη. Σαν την τρελή που ορφάνεψε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γυρνάει, στο στήθος της φορεί μικρό κλαδί σταυρού</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Δεν κλαίει. Μονάχ’ από τα μελανά ζωσμένη Ακροκεραύνια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πάει ψηλά και στήνει μια πλάκα φεγγαριού</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mήπως και δουν τον ίσκιο τους γυρνώντας οι πλανήτες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι κρύψουν τις αχτίδες τους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι σταματήσουν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eκεί στο χάος ασθμαίνοντας εκστατικοί...</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Χιμάει, χτυπιέται ο άνεμος, ξαναχτυπιέται ο άνεμος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Σφίγγεται η ερημιά στον μαύρο της μποξά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Σκυφτή πίσω από μήνες-σύννεφα αφουκράζεται</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tι να ’ναι που αφουκράζεται, σύννεφα-μήνες μακριά;</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Με τα κουρέλια των μαλλιών στους ώμους ―αχ αφήστε την―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mισή κερί μισή φωτιά μια μάνα κλαίει ―αφήστε την―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στις παγωμένες άδειες κάμαρες όπου γυρνάει αφήστε την!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί δεν είναι η μοίρα χήρα κανενός</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι οι μάνες είναι για να κλαιν, οι άντρες για να παλεύουν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα περιβόλια για ν’ ανθούν των κοριτσιών οι κόρφοι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tο αίμα για να ξοδεύεται, ο αφρός για να χτυπά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι η λευτεριά για ν’ αστραφτογεννιέται αδιάκοπα!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> H/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πέστε λοιπόν στον ήλιο νά ’βρει έναν καινούριο δρόμο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tώρα που πια η πατρίδα του σκοτείνιασε στη γη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aν θέλει να μη χάσει από την περηφάνια του·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ή τότε πάλι με χώμα και νερό</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aς γαλαζοβολήσει αλλού μιαν αδελφούλα Ελλάδα!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πέστε στον ήλιο νά ’βρει έναν καινούριο δρόμο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mην καταπροσωπήσει πια μήτε μια μαργαρίτα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στη μαργαρίτα πέστε νά ’βγει μ’ άλλη παρθενιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mη λερωθεί από δάχτυλα που δεν της πάνε!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Χωρίστε από τα δάχτυλα τ’ αγριοπερίστερα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι μην αφήστε ήχο να πει το πάθος του νερού</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαθώς γλυκά φυσά ουρανός μες σ’ αδειανό κοχύλι</span><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">η στείλτε πουθενά σημάδι απελπισιάς</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">όν’ φέρτε από τις περιβόλες της παλικαριάς</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">T</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">ις ροδωνιές όπου η ψυχή του ανάδευε</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">T</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">ις ροδωνιές όπου η ανάσα του έπαιζε</b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Μικρή τη νύφη χρυσαλλίδα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που αλλάζει τόσες ντυμασιές όσες ριπές το ατλάζι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στον ήλιο, σαν μεθοκοπούν χρυσόσκον’ οι χρυσόμυγες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι παν με βιάση τα πουλιά ν’ ακούσουνε απ’ τα δέντρα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ποιου σπόρου γέννα στύλωσε το φημισμένο κόσμο!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Θ/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Φέρτε κανούρια χέρια τι τώρα ποιος θα πάει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ψηλά να νανουρίσει τα μωρά των άστρων!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Φέρτε καινούρια πόδια τι τώρα ποιος θα μπει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στον πεντοζάλη πρώτος των αγγέλων!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαινούρια μάτια ―Θε μου― τι τώρα πού θα παν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nα σκύψουν τα κρινάκια της αγαπημένης!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Αίμα καινούριο τι με ποιο χαράς χαίρε θ’ ανάψουν</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Και στόμα, στόμα δροσερόν από χαλκό κι αμάραντο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tι τώρα ποιος στα σύννεφα θα πει «γεια σας παιδιά!»</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mέρα, ποιος θ’ αψηφήσει τα ροδακινόφυλλα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nύχτα, ποιος θα μερέψει τα σπαρτά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ποιος θα σκορπίσει πράσινα καντήλια μες στους κάμπους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ή θ’ αλαλάξει θαρρετά κατάντικρυ απ’ τον ήλιο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για να ντυθεί τις θύελλες καβάλα σ’ άτρωτο άλογο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι να γενεί Αχιλλέας των ταρσανάδων!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ποιος θ’ ανεβεί στο μυθικό και μαύρο ερημονήσι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για ν’ ασπαστεί τα βότσαλα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι ποιος θα κοιμηθεί</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για να περάσει από τους Ευβοϊκούς του ονείρου</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nά ’βρει καινούρια χέρια, πόδια, μάτια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aίμα και λαλιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nα ξαναστυλωθεί στα μαρμαρένια αλώνια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι να ριχτεί ―αχ τούτη τη φορά―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι να ριχτεί του Χάρου με την αγιοσύνη του!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> I/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ήλιος, φωνή χαλκού, κι άγιο μελτέμι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πάνω στα στήθη του όμοναν: «Ζωή να σε χαρώ!»</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Δύναμη εκεί πιο μαύρη δε χωρούσε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mόνο με φως χυμένο από δαφνόκλαδο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι ασήμι από δροσιά μόνον εκεί ο σταυρός</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Άστραφτε, καθώς χάραζε η μεγαλοσύνη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι η καλοσύνη με σπαθί στο χέρι πρόβελνε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Nα πει μεσ’ απ’ τα μάτια του και τις σημαίες τους «Ζω!»</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γεια σου μωρέ ποτάμι οπού ’βλεπες χαράματα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Παρόμοιο τέκνο θεού μ’ ένα κλωνί ρογδιάς</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στα δόντια, να ευωδιάζεται από τα νερά σου·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γεια σου κι εσύ χωριατομουσμουλιά που αντρείευες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kάθε που ’θελε πάρει Αντρούτσος τα όνειρά του·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι εσύ βρυσούλα του μεσημεριού που έφτανες ώς τα πόδια του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κι εσύ κοπέλα που ήσουνα η Ελένη του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που ήσουνα το πουλί του, η Παναγιά του, η Πούλια του</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί και μια μόνο φορά μες στη ζωή αν σημάνει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Aγάπη ανθρώπου ανάβοντας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Άστρον απ’ άστρο τα κρυφά στερεώματα,</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Θα βασιλεύει πάντοτες παντού η θεία ηχώ</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για να στολίζει με μικρές καρδιές πουλιών τα δάση</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mε λύρες από γιασεμιά τα λόγια των ποιητών</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι όπου κακό κρυφό να το παιδεύει―</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι όπου κακό κρυφό να το παιδεύει ανάβοντας!</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> IA/</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Κείνοι που επράξαν το κακό ― γιατί τους είχε πάρει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα μάτια η θλίψη πήγαιναν τρικλίζοντας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γιατί τους είχε πάρει</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tη θλίψη ο τρόμος χάνονταν μέσα στο μαύρο σύγνεφο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πίσω! και πια χωρίς φτερά στο μέτωπο</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πίσω! και πια χωρίς καρφιά στα πόδια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eκεί που γδύν’ η θάλασσα τ’ αμπέλια και τα ηφαίστεια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στους κάμπους της πατρίδας πάλι και με το φεγγάρι αλέτρι</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πίσω! Στα μέρη όπου λαγωνικά τα δάχτυλα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mυρίζονται τη σάρκα κι όπου η τρικυμία βαστά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όσο ένα γιασεμί λευκό στο θέρος της γυναίκας!</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">K</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">είνοι που επράξαν το κακό ― τους πήρε μαύρο σύγνεφο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ζωή δεν είχαν πίσω τους μ’ έλατα και με κρύα νερά</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">’ αρνί, κρασί και τουφεκιά, βέργα και κληματόσταυρο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Παππού δεν είχαν από δρυ κι απ’ οργισμένο άνεμο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στο καραούλι δεκαοχτώ μερόνυχτα</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">ε πικραμένα μάτια·</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τους πήρε μαύρο σύγνεφο ― δεν είχαν πίσω τους αυτοί</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Θειο μπουρλοτιέρη, πατέρα γεμιτζή</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">άνα που να ’χει σφάξει με τα χέρια της</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ή μάνα μάνας που με το βυζί γυμνό</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">X</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">ορεύοντας να ’χει δοθεί στη λευτεριά του Χάρου!</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">K</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">είνοι που επράξαν το κακό ― τους πήρε μαύρο σύγνεφο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">M</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">α κείνος που τ’ αντίκρισε στους δρόμους τ’ ουρανού</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">A</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">νεβαίνει τώρα μοναχός και ολόλαμπρος!</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> IB/</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Με βήμα πρωινό στη χλόη που μεγαλώνει</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">A</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">νεβαίνει μοναχός και ολόλαμπρος...</b><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Λουλούδια αγοροκόριτσα του κρυφογνέφουνε</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">K</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">αι του μιλούν με μια ψηλή φωνή που αχνίζει στον αιθέρα</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γέρνουν και κατ’ αυτόν τα δέντρα ερωτεμένα</b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mε τις φωλιές χωμένες στη μασχάλη τους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Mε τα κλαδιά τους βουτηγμένα μες στο λάδι του ήλιου</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Θαύμα ― τι θαύμα χαμηλά στη γη!</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Άσπρες φυλές μ’ ένα γαλάζιο υνί χαράζουνε τους κάμπους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στράφτουν βαθιά οι λοφοσειρές</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι πιο βαθιά τ’ απρόσιτα όνειρα των βουνών της άνοιξης!</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ανεβαίνει μοναχός και ολόλαμπρος</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">T</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">όσο πιωμένος από φως που φαίνεται η καρδιά του</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Φαίνεται μες στα σύννεφα ο Όλυμπος ο αληθινός</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">K</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">αι στον αέρα ολόγυρα ο αίνος των συντρόφων...</b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο από το αίμα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στους όχτους του μονοπατιού συνάζουνται τα ζώα</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γρυλίζουν και κοιτάζουνε σα να μιλούνε</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ο κόσμος όλος είναι αληθινά μεγάλος</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γίγας που κανακεύει τα παιδιά του</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Αύριο, αύριο λένε, το Πάσχα τ’ ουρανού!</b><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> IΓ/</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο―</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Λένε γι’ αυτόν που κάηκε μες στη ζωή</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Όπως η μέλισσα μέσα στου θυμαριού το ανάβρυσμα·</b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για την αυγή που πνίγηκε στα χωματένια στήθια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Eνώ μηνούσε μιαν ημέρα πάλλαμπρη·</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για τη νιφάδα που άστραψε μες στο μυαλό κι εσβήστη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tότες που ακούστηκε μακριά η σφυριγματιά της σφαίρας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι πέταξε ψηλά θρηνώντας η Αλβανίδα πέρδικα!</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Λένε γι’ αυτόν που μήτε καν επρόφτασε να κλάψει</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για τον βαθύ καημό του Έρωτα της ζωής</b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Που είχε όταν δυνάμωνε μακριά ο αγέρας</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαι κρώζαν τα πουλιά στου χαλασμένου μύλου τα δοκάρια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για τις γυναίκες που έπιναν την άγρια μουσική</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στο παραθύρι ορθές σφίγγοντας το μαντίλι τους</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για τις γυναίκες που απελπίζαν την απελπισιά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Προσμένοντας ένα σημάδι μαύρο στην αρχή του κάμπου</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ύστερα δυνατά πέταλα έξω απ’ το κατώφλι</span><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Λένε για το ζεστό και αχάιδευτο κεφάλι του</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για τα μεγάλα μάτια του όπου χώρεσε η ζωή</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">T</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">όσο βαθιά, που πια να μην μπορεί να βγει ποτέ της!</b><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> IΔ/</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">T</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">ου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Ελευθερία</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο:</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">E</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Λ</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">EY</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Θ</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">EPIA</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Στεριές ιριδοχτυπημένες πέφτουν στά νερά</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kαράβια μ’ ανοιχτά πανιά πλέουν μες στους λειμώνες</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tα πιο αθώα κορίτσια</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Tρέχουν γυμνά στα μάτια των αντρών</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Kι η σεμνότη φωνάζει πίσω από το φράχτη</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> Παιδιά! δεν είναι άλλη γη ωραιότερη...</span><br /><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει!</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Με βήμα πρωινό στη χλόη που μεγαλώνει</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">O</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">λοένα εκείνος ανεβαίνει·</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);">Τώρα λάμπουνε γύρω του οι πόθοι που ήταν μια φορά</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">X</b><b style="color: rgb(0, 0, 102);">αμένοι μες στης αμαρτίας τη μοναξιά·</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Γειτόνοι της καρδιάς του οι πόθοι φλέγονται·</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Πουλιά τον χαιρετούν, του φαίνονται αδερφάκια του</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Άνθρωποι τον φωνάζουν, του φαίνονται συντρόφοι του</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> «Πουλιά καλά πουλιά μου, εδώ τελειώνει ο θάνατος!»</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> «Σύντροφοι σύντροφοι καλοί μου, εδώ η ζωή αρχίζει!»</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Αγιάζι ουράνιας ομορφιάς γυαλίζει στα μαλλιά του</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> </b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο</b><br /><b style="color: rgb(0, 0, 102);"> Αύριο, αύριο, αύριο: το Πάσχα του Θεού!</b><span><br /></span><ul style="text-align: left;"><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=363414&dt=27/10/2010#ixzz13dFupTZe">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=363414&dt=27/10/2010#ixzz13dFupTZe</a></span></li></ul><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><h4>Επίσης</h4> <div style="font-weight: bold;" class="relatives"> <ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=5&itmid=2983">Tώρα κείτεται... (απόσπασμα από το Ασμα Ηρωικό και Πένθιμο)</a></li></ul></div><span></span></div></div></div></blockquote><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none;"><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=363414&dt=27/10/2010#ixzz13dFupTZe"></a></span></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-45491300569492311022010-10-22T21:48:00.000-07:002010-10-22T21:52:12.214-07:00Σαν Σήμερα (23 - 10 -1925) γεννήθηκε ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMJpldXV3QI/AAAAAAAAA5U/RmeRoPYOMv8/s1600/xatzi1_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 219px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TMJpldXV3QI/AAAAAAAAA5U/RmeRoPYOMv8/s400/xatzi1_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531099384622996738" border="0" /></a><br /><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div style="text-align: center;"><blockquote style="font-weight: bold; color: rgb(153, 0, 0);">Η πρώτη εμφάνιση του Χατζιδάκι ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944 με τη συμμετοχή του στο έργο «Τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολωμού, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν<span></span></blockquote></div><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=362540&dt=22/10/2010#ixzz139dLBsOj"></a></span></div></div><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div style="text-align: justify;"><blockquote>Ογδοντά πέντε χρόνια πέρασαν από τη γέννηση ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, του Μάνου Χατζιδάκι. Γεννημένος στη Ξάνθη, ο καλλιτέχνης είχε την πρώτη του επαφή με τη μουσική, μόλις στα τέσσερά του χρόνια, παίρνοντας μαθήματα πιάνου, βιολιού και ακορντεόν.<br /><br />Εγκατεστημένος στην πρωτεύουσα από το 1932, ο μεγάλος μουσικός συνδέεται με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους μέσα σε μία δεκαετία. Επιρροές όπως του Νίκου Γκάτσου, του Γιώργου Σεφέρη, του Οδυσσέα Ελύτη, του Άγγελου Σικελιανού και του Γιάννη Τσαρούχη είναι εμφανής σε όλο το έργο του δημιουργού.<br /><br />Η πρώτη του βράβευση έρχεται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959, για τη μουσική της ταινίας «Το ποτάμι». Μόλις ένα χρόνο αργότερα, γίνεται ο πρώτος Έλληνας συνθέτης στον οποίο απονέμεται το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή». </blockquote></div><blockquote><div style="text-align: justify;">Το 1966 ο Χατζιδάκις φεύγει για την Αμερικής όπου και παρέμεινε μέχρι το 1972. Ο <em>Ζυλ Ντασσέν</em>, η <em>Μελίνα Μερκούρη </em>και ο Μάνος Χατζηδάκις βρίσκονται στην Αμερική για να ανεβάσουν τη θεατρική εκδοχή του «Ποτέ την Κυριακή» στο Μπρόντγουεϊ – και εκεί τους βρίσκουν τα νέα για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Εκεί, ηχογραφεί « Το χαμόγελο της Τζοκόντα» και αρχίζει να συνθέτει την «Εποχή της Μελισσάνθης», μια μουσική ιστορία βασισμένη σε αυτοβιογραφικά στοιχεία, που διαδραματίζεται τις πρώτες ημέρες της απελευθέρωσης.<br /><br />Από το 1975 έως και το 1982, ο Χατζιδάκις αναλαμβάνει καθήκοντα Διευθυντή στον κρατικό σταθμό «Τρίτο Πρόγραμμα», γεγονός που αποτελεί μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς για την πορεία του σταθμού.<br /><br />Στα τέλη του 1989 ο Χατζιδάκις ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων» με σκοπό να παρουσιάσει έργα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις διηύθυνε την ορχήστρα μέχρι το τέλος της ζωής του δίνοντας συνολικά είκοσι συναυλίες και δώδεκα ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου.<br /><br /><span class="MainPage">Από την αρχή της παρουσίας του στον ελληνικό χώρο και συγχρόνως με όλες τις προηγούμενες δραστηριότητες του, ήταν διαρκώς δισκογραφικά παρών με δεκάδες δίσκους που θεωρούνται πια κλασικοί. </span>Ο Κύκλος με την Κιμωλία (1956), Παραμύθι χωρίς Όνομα (1959), Πασχαλιές μέσα απ' τη νεκρή γη (1961), Δεκαπέντε Εσπερινοί (1964), Μυθολογία (1965), Καπετάν Μιχάλης (1966), Τα Λειτουργικά (1971), Αθανασία (1975), Τα Παράλογα (1976), Σκοτεινή Μητέρα (1985), Τα Τραγούδια της Αμαρτίας (1992) κ.ά. Οι περισσότεροι κύκλοι τραγουδιών είναι σε στίχους <i>Νίκου Γκάτσου</i>.<br /><br />Ο μεγάλος δημιουργός έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουνίου του 1994. <span></span><br /><span></span></div><span></span><ul><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=362540&dt=22/10/2010#ixzz139dCIPNH">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=362540&dt=22/10/2010#ixzz139dCIPNH</a></span></li></ul><span></span><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><h4>Διαβστε Επίσης</h4> <ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2952">Βασίλης Λέκκας - Η Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2951">Δημήτρης Χορν - Ο ηθοποιός</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2950">Μελίνα Μερκούρη - Τα παιδιά του Πειραιά</a></li></ul></div></div></blockquote><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=362540&dt=22/10/2010#ixzz139dCIPNH"></a></span></div></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-16101382667909034462010-10-21T21:44:00.000-07:002010-10-21T21:45:02.503-07:00Σαν σήμερα (22-10-1919) γεννήθηκε η Ντόρις Λέσινγκ<div class="post-header"> </div> <div class="post-body entry-content"> <div><div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><div class="blue_banner"><div class="blue_inner" id="ad_bnrManage_2"><div id="ph_bnrManage_2"> </div></div></div><div id="main"><div class="columns2a" id="primary-content"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Gm169H4209A/TMEWAUOMQ0I/AAAAAAAAFmA/wIS7bAerC8o/s1600/nea_310x.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_Gm169H4209A/TMEWAUOMQ0I/AAAAAAAAFmA/wIS7bAerC8o/s1600/nea_310x.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_Gm169H4209A/TMEWAUOMQ0I/AAAAAAAAFmA/wIS7bAerC8o/s320/nea_310x.jpg" border="0" height="320" width="305" /></a></div><div class="left-large-column01"> <span class="author3"> </span> <div class="text" id="textContent" style="margin-bottom: 0px;"> <br /><div style="text-align: justify;">Η βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2007, συγγραφέας <strong>Ντόρις Λέσινγκ</strong>, γεννήθηκε στην Περσία το 1919 από βρετανούς γονείς και μεγάλωσε στη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε). Στη Βρετανία εγκαταστάθηκε το 1949. Το πρώτο μυθιστόρημά της, «Η χλόη που τραγουδά» (The Grass is singing), εκδόθηκε το 1950 και γνώρισε σημαντική επιτυχία στη Βρετανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες δέκα ευρωπαϊκές πόλεις.<br /><br />Απέκτησε παγκόσμια φήμη στη δεκαετία του '60 χάρη στο αυτοβιογραφικό «Χρυσό σημειωματάριο» (The golden notebook), ευαγγέλιο των απανταχού φεμινιστριών (στα ελληνικά μεταφράστηκε το 1980).<br /><br />Στα μυθιστορήματά της συμπεριλαμβάνεται και η πενταλογία «Τα παιδιά της βίας» (Children of Violence), η οποία συμπυκνώνει την αγωνία της για την ανθρώπινη περιπέτεια.<br /><br />Ως συγγραφέας διακρίθηκε και για τα δοκίμια και τα διηγήματά της. Για τη συλλογή διηγημάτων της «Πέντε» (Five) τιμήθηκε με το βραβείο Σόμερσετ Μομ. Από το 1979 αρχίζει η περίοδος του «διαστημικού» μυθιστορήματός της. Πρώτο βιβλίο του κύκλου αυτού, η «Σικάστα» (Shicasta).<br /><br />Το 1981, της απονεμήθηκε το αυστριακό Κρατικό Βραβείο Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και το 1982 το Βραβείο Σαίξπηρ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Για το μυθιστόρημά της «Ο καλός τρομοκράτης» (The Good Terrorist) τιμήθηκε το 1985 με το λογοτεχνικό βραβείο W.Η. Smith. Πριν από ένα χρόνο εκδόθηκε ο δεύτερος τόμος της αυτοβιογραφίας της.<br /><br />Έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2007 και περιγράφηκε από τη Σουηδική Ακαδημία ως: <em>« επική συγγραφέας της γυναικείας εμπειρίας, η οποία με σκεπτικισμό, πάθος και ιδεαλιστική δύναμη υπέβαλε έναν διχασμένο πολιτισμό σε εξονυχιστική έρευνα».</em> Είναι από τους γηραιότερους συγγραφείς που έλαβαν το βραβείο. Ο αμέσως προηγούμενος ήταν ο <em>Τέοντορ Μόμμσεν</em>, που έλαβε το βραβείο σε ηλικία 85 ετών το1902.</div></div></div></blockquote><div class="left-large-column01"><div class="text" id="textContent" style="margin-bottom: 0px;"><div style="text-align: justify;"></div><ul><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=105175&ct=34&dt=22/11/1998" target="_blank">Ντόρις Λέσινγκ</a></b></li><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artid=199082&dt=12/10/2007" target="_blank">Στην Ντόρις Λέσινγκ το Νομπέλ Λογοτεχνίας </a></b></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=184319&ct=114&dt=21/10/2007" target="_blank"><b>Χάρολντ Μπλουμ εναντίον Ντόρις Λέσινγκ</b> </a></li></ul><div> </div></div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="relatives-container" style="text-align: justify;"> <h4>Διαβάστε Επίσης</h4><div class="relatives"> <ul><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2937">Πως αντιδρά η Ντόρις Λέσινγκ στην είδηση ότι κέρδισε το βραβείο Νόμπελ</a></b></li><li><b><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2938">Συνέντευξη της Ντόρις Λέσινγκ στον καθηγητή Τζον Μιούλαν</a></b></li></ul></div></div></div></div></div><div style="text-align: justify;"><ul style="text-align: left;"><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=362181&dt=21/10/2010#ixzz133k7ZeTu" style="color: rgb(0, 51, 153);">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=362181&dt=21/10/2010#ixzz133k7ZeTu</a></span></li></ul></div></div></div> </div> <span class="post-author vcard"> </span><span class="post-timestamp"><a class="timestamp-link" href="http://dytikosanemos.blogspot.com/2010/10/22-10-1919.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" title="2010-10-21T21:43:00-07:00"></abbr></a> </span> <span class="reaction-buttons"> </span> <span class="star-ratings"> </span> <span class="post-comment-link"> </span>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-79753051828029766602010-10-21T03:23:00.000-07:002010-10-21T03:25:16.503-07:00Σαν σήμερα (21/10/1907) γεννήθηκε ο σουρεαλιστής Νίκος Εγγονόπουλος [<div id="Photo_362173" style="float: left; width: 390px; margin: 5px 0pt; text-align: center;"><div style="text-align: center;"> </div><div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 390px; text-align: center;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 390px;"> <img id="showPhoto_362173" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/595/thumbs/eggono13_390x.jpg" /> </div> <div style="text-align: center;"><br /><div class="slideshow" id="slide_stop362173" style="float: left; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 280px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div><b><br />(«Εκεί») </b><br /></div> </div><div style="text-align: center;"> </div><p style="text-align: center;" id="photoLez_362173" class="generic-p"> Ο ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1907 </p> </div><div style="text-align: center;"> </div><div class="relatives"><div style="text-align: center;"> </div><p class="video" style="width: 95%; float: left; clear: left; text-align: center; font-weight: bold;"><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2934">Αφιέρωμα στον Νίκο Εγγονόπουλο</a></p><div style="text-align: center; font-weight: bold;"> </div><p class="video" style="width: 95%; float: left; clear: left; text-align: center; font-weight: bold;"><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2935">Ο Αρκεσίλας του Εγγονόπουλου</a></p><div style="text-align: center; font-weight: bold;"> </div><p class="video" style="width: 95%; float: left; clear: left; text-align: center; font-weight: bold;"><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2936">Ο Χατζιδάκις μελοποιεί το ποίημα του Εγγονόπουλου «Μπολιβάρ»</a></p> </div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-52515595992531061742010-09-27T22:20:00.001-07:002010-09-27T22:23:11.565-07:00Σαν σήμερα (27-09-1917) πέθανε ο Γάλλος ζωγράφος Εντγκάρ Ντεγκά<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TKF7OwpM7QI/AAAAAAAAA1s/jWwKSNxRXUs/s1600/autoproswpografia_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 381px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TKF7OwpM7QI/AAAAAAAAA1s/jWwKSNxRXUs/s400/autoproswpografia_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5521830111639039234" border="0" /></a><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 102, 102);">Αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη </span><br /></div><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><p class="MsoNormal"></p><blockquote> <div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Ο <i>Εντγκάρ Ντεγκά</i>, Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης, ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους του ιμπρεσιονισμού (παρά το γεγονός ότι ο ίδιος προτιμούσε να αυτοχαρακτηρίζεται «ρεαλιστής»), γεννήθηκε στο Παρίσι το 1834. Ο πατέρας του, τραπεζίτης στο επάγγελμα, ήταν Γάλλος, ενώ η μητέρα του Αμερικανίδα από τη Νέα Ορλεάνη. Το 1853 και σε ηλικία μόλις 18μισι ετών, ο Ντεγκά παίρνει την άδεια να αντιγράφει έργα μεγάλων ζωγράφων από το μουσείο του Λούβρου- πρακτική την οποία ακολουθούσαν ως μέθοδο εξάσκησης και εκμάθησης πολλοί καλλιτέχνες του 19<sup>ου</sup> αιώνα. Το 1854 ο Ντεγκά αντιγράφει πίνακες του Ραφαέλο στο Λούβρο. Το 1855 θα γίνει δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 1856 φεύγει για την Ιταλία, για να επιστρέψει στο Παρίσι το 1859. Το 1862 κι ενώ αντιγράφει πρωτότυπα έργα στο Μουσείο του Λούβρου γνωρίζει το ζωγράφο <i>Εντουάρ Μανέ</i>. Μεταξύ 1865 και 1870 θα εκθέσει τα έργα του- τα οποία ωστόσο δεν θα καταφέρουν να τραβήξουν την προσοχή κοινού και κριτικών. Η αναγνώριση θα έρθει από το 1868 και μετά. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Το 1870 ο ζωγράφος αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης. Την ίδια χρονιά, με το ξέσπασμα του γαλλο-πρωσικού πολέμου θα καταταγεί ως εθελοντής στην Εθνοφρουρά. Το 1873 ο πατέρας του πεθαίνει χρεωμένος και ο ζωγράφος πρέπει να ζήσει αποκλειστικά από τα έργα του. Ο Εντγκάρ Ντεγκά δεν παντρεύτηκε ποτέ και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχεδόν τυφλός και περιπλανώμενους στους δρόμους του Παρισιού πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27 Σεπτεμβρίου του 1917.<br /></p><div style="text-align: left;"><ul><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=356951&dt=27/09/2010#ixzz10nZcD3wU">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=356951&dt=27/09/2010#ixzz10nZcD3wU</a></span></li></ul></div></blockquote><div style="text-align: justify;"><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=356951&dt=27/09/2010#ixzz10nZcD3wU"></a></span></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-28536485456046102942010-09-22T01:03:00.000-07:002010-09-22T01:05:40.607-07:00Σαν σήμερα (22 Σεπτεμβρίου 1971) η κηδεία του Σεφέρη εξελίχθηκε σε διαδήλωση κατά της δικτατορίας<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJm4qJ065kI/AAAAAAAAA1k/omC94QUvaH4/s1600/khdeiasef_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 295px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJm4qJ065kI/AAAAAAAAA1k/omC94QUvaH4/s400/khdeiasef_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519645852651152962" border="0" /></a><br /><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"></p><blockquote><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 51, 0);">Κοσμοσυρροή στην κηδεία του νομπελίστα ποιητή και αντίδραση κατά της χούντας.</span><br /><span></span></div><span><br /><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355797&dt=21/09/2010#ixzz10FA1dxQs"></a></span></div></div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Οσοι έζησαν στο πετσί τους τα ταραγμένα χρόνια της δικτατορίας, αλλά ίσως και οι νεότεροι μέσα από τη γνώση που προσφέρει η Ιστορία, θα γνωρίζουν τι συνέβη εκείνη την 22<sup>α</sup> Σεπτεμβρίου όταν η κηδεία του σπουδαίου έλληνα ποιητή και νομπελίστα Γιώργου Σεφέρη εξελίχθηκε σε διαδήλωση κατά της χούντας. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">«<i>Προκόβουμε καταπληκτικά</i>», είχε γράψει ειρωνικά ο ίδιος στην ατζέντα του την ημέρα του πραξικοπήματος. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Ολοι εξάλλου θυμούνται την ιστορική δήλωσή του κατά της χούντας την Παρασκευή της 28ης Μαρτίου του 1969. «Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή. Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου». </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Ο ποιητής δεν θα ξαναγυρίσει στη σιωπή του. Λίγους μήνες αργότερα καταργείται η προληπτική λογοκρισία και δημοσιεύεται το βιβλίο «Δεκαοκτώ κείμενα», όπου εμπεριέχεται μεταξύ άλλων το ποίημα «Οι γάτες του Αϊ Νικόλα», πολιτική αλληγορία για τη χούντα. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Αλλά και νεκρός ακόμα ο Σεφέρης θα «μιλήσει» κατά της δικτατορίας. Εκφραστής του συλλογικού ασυνείδητου, γίνεται τώρα αυτός μέσω του οποίου θα εκφραστεί η λαϊκή οργή κατά του καταπιεστικού καθεστώτος. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Ο Γιώργος Σεφέρης άφησε την τελευταία του πνοή στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971. Δύο ημέρες μετά η εκκλησία της οδού Κυδαθηναίων θα γεμίσει με κόσμο, νέους και φοιτητές στην πλειονότητά τους. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Στη νεκρώσιμη πομπή προς το πρώτο νεκροταφείο μπροστά στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το (απαγορευμένο) τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη- σε στίχους Σεφέρη από το ποίημα του «<i>Στο περιγιάλι το κρυφό».</i> </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Η νεκρική πομπή θα γίνει ένα με το πλήθος που έχει συγκεντρωθεί στο νεκροταφείο. Το ανθρώπινο ποτάμι θα εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες αντιδικτατορικές πορείες.<br /><br />Τι έγραψε ΤΟ ΒΗΜΑ για την κηδεία του Σεφέρη </p></blockquote><ul style="font-weight: bold;"><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/xthesini.pdf" target="_blank">Η χθεσινή κηδεία του Γιώργου Σεφέρη (23-09-1971)</a></li></ul><span></span><ul><li><span><blockquote>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355797&dt=21/09/2010#ixzz10F9tt8VY">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355797&dt=21/09/2010#ixzz10F9tt8VY</a></blockquote><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355797&dt=21/09/2010#ixzz10F9tt8VY"></a></span></li></ul></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-40030233234153702062010-09-21T20:33:00.000-07:002010-09-21T20:35:25.864-07:00Σαν σήμερα (21-9-1925) εξολοθρεύτηκε η συμμορία των θρυλικών Γιαγκούλα και Μπαμπάνη<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJl5WyXzo6I/AAAAAAAAA1c/W-emsty6foE/s1600/%CE%9F+%CE%B8%CF%81%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CE%BB%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%A6%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CF%82.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 242px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJl5WyXzo6I/AAAAAAAAA1c/W-emsty6foE/s400/%CE%9F+%CE%B8%CF%81%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CE%BB%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%A6%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CF%82.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519576250704962466" border="0" /></a><span style="color: rgb(102, 102, 102);">Ο θρυλικός λήσταρχος Φώτος Γιαγκούλας</span></div><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: justify;"><blockquote><p class="MsoNormal">O Φώτης ή Φώτος Γιαγκούλας ήταν θρυλικός λήσταρχος από το χωριό Μεταξάς Σερβίων. Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1901 (χωρίς να γίνει ποτέ γνωστό αν φοίτησε σε σχολείο) και σκοτώθηκε σε πολύωρη συμπλοκή στις 21 Σεπτεμβρίου του 1925 σε τοποθεσία του Ολύμπου, όταν αυτός και οι σύντροφοί του περικυκλώθηκαν από καταδιωκτικό απόσπασμα.</p> <p class="MsoNormal">Στη συμπλοκή ο Γιαγκούλας τραυματίστηκε από τον Ενωμοτάρχη Καλιογούρα που τον αποτέλειωσε με δύο σφαίρες στην κοιλιά.</p> <p class="MsoNormal">Μαζί του σκοτώθηκε ο λήσταρχος Τσαμήτρας, ο Πάνος Μπαμπάνης και ο Χωροφύλακας Κωνσταντίνος Σαλιώρας, ενώ παραδόθηκε ο Λεωνίδας Μπαμπάνης. Ο τελευταίος αργότερα δραπέτευσε. Τα κεφάλια τους εκτέθηκαν σε κοινή θέα στην Κατερίνη, επάνω σε ένα κοντάρι μπροστά στο κτήριο του δικαστηρίου της Κατερίνης για παραδειγματισμό.</p> <p>Ο Γιαγκούλας κατηγορήθηκε για φόνους και ληστείες και αποδείχθηκε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Λέγεται ότι σκότωσε συνολικά πενήντα τέσσερα άτομα, πιθανότατα αρκετά από αυτά με το αγαπημένο του μαχαίρι, την «Παρδάλα», όπως την ονόμαζε. Η Παρδάλα συνόδευσε τον λήσταρχο έως το άδοξο τέλος της ζωής του.<br /><br />Συνδέθηκε αισθηματικά με μια κυρία αριστοκρατικής καταγωγής, αλλά προδώθηκε και ξαναγύρισε στά βουνά το 1923. Επικηρύχθηκε με το αστρονομικό, για την εποχή, ποσό των 600.000 δραχμών. Δρούσε στον μισό Όλυμπο και στα Πιέρια, Ελασσόνα και Κοζάνη, ενώ υπήρξε φίλος και με τον άλλο μεγάλο λήσταρχο, Τζατζά. Σε μικρό χρονικό διάστημα η συμμορία του κατάφερε να γίνει ο φόβος και ο τρόμος του Ολύμπου, τρομοκρατώντας τους ορειβάτες.<br /><br />Χρόνια αργότερα, το μαχαίρι του Γιαγκούλα, η «Παρδάλα», όπως και το κεφάλι του θα προστεθούν στη συλλογή του Εγκληματολογικού Μουσείου, συνιστώντας μερικά από τα πλέον μοναδικά και σημαντικής αξίας εκθέματά του, καθώς το συγκεκριμένο μαχαίρι-φονικό όπλο διαθέτει εξέχουσα σημασία, αφού ακόμη και σήμερα περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου.<br /><br />Λίγα χρόνια αργότερα από το θάνατο του Γιαγκιούλα, η ζωή και η δράση του έγιναν ταινία.<br /><br /><strong><u>Πώς είδε το «Βήμα» τη συμμορία του Γιαγκούλα</u></strong><br /><br /></p><ul style="font-weight: bold;"><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou1.pdf" target="_blank">Χάθηκαν τα ίχνη των δραστών (24-2-1925)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou2.pdf" target="_blank">Πώς έγινε η ληστεία (24-2-1925)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou3.pdf" target="_blank">Ποιος ήταν ο Μπαμπάνης (25-2-1925)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou4.pdf" target="_blank">Φωτιά παίρνουν τα τυπογραφεία για να καταγράψουν τις ιστορίες του Γιαγκούλα (7-3-1925)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou5.pdf" target="_blank">Το όνειρο του ενδοξότατου Γιαγκούλα (16-3-1925)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giagkou6.pdf" target="_blank">Οι λεπτομέρειες της θανατηφόρας συμπλοκής (23-9-1925)</a></li></ul><span><br />Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=355562&dt=20/09/2010#ixzz10E3tnSO3">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=355562&dt=20/09/2010#ixzz10E3tnSO3</a></span></blockquote><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=355562&dt=20/09/2010#ixzz10E3tnSO3"></a></span></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-62379849194990034212010-09-20T07:04:00.000-07:002010-09-20T07:07:28.915-07:00Σαν σήμερα (20-09-1971) πέθανε ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJdqf5Ui53I/AAAAAAAAA1M/vj_uBsKOx_o/s1600/prwth_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 382px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJdqf5Ui53I/AAAAAAAAA1M/vj_uBsKOx_o/s400/prwth_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5518996964561315698" border="0" /></a><br /><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><p style="text-align: justify;"></p><blockquote><p style="text-align: justify;">Ο <i>Γιώργος Σεφέρης</i> (<i>Γιώργος Σεφεριάδης</i> όπως είναι το πραγματικό του όνομα), νομπελίστας έλληνας ποιητής και διπλωμάτης, γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 29 Φεβρουαρίου του 1900. Ηταν πρωτότοκος γιος του <i>Στυλιανού </i>και της <i>Δέσπως Σεφεριάδη</i>. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου θα αναγκάσει την οικογένεια να εγκατασταθεί το 1914 στην Αθήνα όπου ο Γιώργος Σεφέρης θα τελειώσει το γυμνάσιο το 1917. Λίγο αργότερα η οικογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στο Παρίσι. Ο Γιώργος Σεφέρης θα μείνει στη γαλλική πρωτεύουσα έως το 1924 όπου θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στη νομική. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Η αγάπη του για την ποίηση ωστόσο έχει ήδη εκδηλωθεί από το 1918, οπότε και αρχίζει να γράφει στίχους. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Στα χρόνια των σπουδών του στο εξωτερικό του δίνεται η ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Τα πρώτα του ποιήματα φέρουν εμφανώς επιρροές από το έργο των <i>Πολ Βαλερί,</i> <i>Πολ Κλοντέλ</i>, <i>Αντρέ Ζιντ</i> κλπ. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το 1926 ξεκινά η διπλωματική σταδιοδρομία του Γιώργου Σεφέρη, ως ακολούθου στο υπουργείο Εξωτερικών. Μέχρι το 1962 που συνταξιοδοτείται θα υπηρετήσει ως υποπρόξενος και πρόξενος στο Λονδίνο (1931-1934), στην Κορυτσά της Αλβανίας (1936-1938) και ως σύμβουλος τύπου στο υπουργείο Εξωτερικών. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το πρώτο του έργου είναι η συλλογή «Στροφή», η οποία δημοσιεύτηκε το 1931. Ακολούθησαν η «Στέρνα» (1932) και το «Μυθιστόρημα» (1935). Το 1936 γράφει την «Γυμνοπαιδία» και το 1938 δημοσιεύει τον «Διάλογο πάνω στην ποίηση». Το 1940 δημοσιεύονται το «Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937» και το «Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄», τα οποία περιέχουν σημαντικά ποιήματα από το έργο του. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο θα ακολουθήσει την ελληνική κυβέρνηση στην Κρήτη, την Αίγυπτο, τη Νότια Αφρική και τη νότια Ιταλία και μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα όπου και διαμένει μέχρι το 1948. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το 1944 θα δημοσιευθεί το «Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄», το οποίο συγγράφει στην Αίγυπτο- για πολλούς το σημαντικότερο έργο του Σεφέρη. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Ακολούθως διορίζεται σύμβουλος στις ελληνικές πρεσβείες στην Αγκυρα και το Λονδίνο, ενώ αργότερα πρέσβυς στο Λίβανο και τη Συρία, την Ιορδανία και το Ιράκ και τελικά στο Λονδίνο (1957-1962).</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Μετά την αποχώρησή του από τον διπλωματικό κλάδο αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην ποίηση μέχρι το θάνατό του, το 1971. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Βαθιά λυρικός, στοχαστικός και αισθαντικός, με λόγο μνημιώδη, ο Γιώργος Σεφέρης τιμήθηκε με πολλές ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις («Επαθλο Παλαμά, 1946, «Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, 1960, βραβείο Foyleστο Λονδίνο ,1961) με αποκορύφωμα το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1963. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Αναγορεύτηκε επίσης επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1964), του Πανεπιστημίου Οξφόρδης (1964) και του Πρίνστον (1965).<br /><br /></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Στις 28 Μαρτίου του 1969, δύο χρόνια πριν τον θάνατό του, ο Γιώργος Σεφέρης θα «σπάσει» τη σιωπή του και θα κάνει μία ιστορική δήλωση κατά της χούντας στο βρετανικό δίκτυο BBC, η οποία του στοιχίζει τον τίτλο του «πρέσβυ επί τιμή» και οδηγεί στην αφαίρεση του διπλωματικού του διαβατηρίου. </p><div style="text-align: justify;"> </div><ul><li><b>Η </b><b>δήλωση του Γιώργου Σεφέρη (28 Μαρτίου 1969)</b></li></ul><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify; font-style: italic;">Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω αυτό, δεν σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας.<br /><br />Έτσι, από τα χρόνια εκείνα, ως τώρα τελευταία, έπαψα κατά κανόνα να αγγίζω τέτοια θέματα. Εξάλλου τα όσα δημοσίευσα ως τις αρχές του 1967 και η κατοπινή στάση μου - δεν έχω δημοσιεύσει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία - έδειχναν, μου φαίνεται, αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.<br /><br />Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά, το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:<br /><br />Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε και αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά. Δεν θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δεν λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς δεν πρόκειται μόνον γι' αυτό τον κίνδυνο. Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις διδακτορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά, όπως στους παμπάλαιους χώρους του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωράει το κακό.<br />Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή.<br /><br />Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω.</p> <p><br /><strong>Τι έγραψε ΤΟ ΒΗΜΑ για το θάνατο του Γιώργου Σεφέρη:<br /></strong><br /></p><ul style="font-weight: bold;"><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/seferis21-9-1971.pdf" target="_blank">Ο Σεφέρης Πέθανε (21-09-1971)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/giorgosseferis.pdf" target="_blank">Γιώργος Σεφέρης, η σταδιοδρομία, το έργο του (21-09-1971) </a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/pnevmatikos22-09-1971.pdf" target="_blank">Ο πνευματικός κόσμος κατευοδώνει τον Γ. Σεφέρη (22-09-1971) </a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/xthesini23-09-1971.pdf" target="_blank">Η χθεσινή κηδεία του Γ. Σεφέρη, επιβλητική η παρουσία της νεολαίας (23-09-1971) </a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/timi2309-1971.pdf" target="_blank">Τιμή στον μεγάλο ποιητή (23-09-1971)</a></li></ul><span><br />Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355494&dt=20/09/2010#ixzz104vplgG4">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355494&dt=20/09/2010#ixzz104vplgG4</a></span></blockquote><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=355494&dt=20/09/2010#ixzz104vplgG4"></a></span></div></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-53075294523659232412010-09-17T00:40:00.001-07:002010-09-17T00:43:44.617-07:00Σαν σήμερα (17-9-1982) έφυγε από τη ζωή ο Λοΐζος Λοΐζος<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJMbzxHHF9I/AAAAAAAAA1E/B3-CQ5nf4ag/s1600/loi3_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 211px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJMbzxHHF9I/AAAAAAAAA1E/B3-CQ5nf4ag/s400/loi3_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517784544629430226" border="0" /></a><br /><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(102, 0, 0);">Με τη Χαρούλα Αλεξίου κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους</span><br /><span></span></div><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354790&dt=16/09/2010#ixzz0zlpdWvKH"></a></span></div></div><div style="text-align: justify;"><blockquote>Ο Ελληνας μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής γεννήθηκε στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας στις 22 Οκτωβρίου του 1937 στην Αλεξάνδρεια και πέθανε πρόωρα στη Ρωσία σε ηλικία 45 ετών. Οταν ήταν 7 ετών, μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου και ασχολήθηκε ενεργά με τη μουσική. Το 1955 έφτασε στην Αθήνα για σπουδές τις οποίες εγκατέλεψε μετά από 5 χρόνια για να ασχοληθεί με τη σύνθεση.<br /><br />Το 1962 ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι «Το τραγούδι του δρόμου» (ποίημα του Λόρκα) στη Φίλιπς μετά από μεσολάβηση του <strong>Μίμη Πλέσσα</strong>. Το ταλέντο του γρήγορα ξεχωρίζει ενώ από το 1962 προήδρευε στο σύλλογο «Φίλων ελληνικής μουσικής». Στις παρέες του μπορεί να συναντήσει κανείς τους <strong>Μάνο Ελευθερίου</strong>, <strong>Γιάννη Μαρκόπουλο</strong>, <strong>Διονύση Σαββόπουλο</strong>, <strong>Μαρία Φαραντούρη</strong>, <strong>Νότη Μαυρουδή</strong>, <strong>Χρήστο Λεοντή</strong> και <strong>Φώντα Λάδη</strong>.<br /><br />Οι πολιτικές του πεποιθήσεις, τοποθετημένες αριστερά, τον έφεραν αρκετές φορές στο στόχαστρο των Αρχών. Φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της χούντας, μετά τη Μεταπολίτευση συμμετείχε σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες και το 1974 κυκλοφόρησε τη συλλογή «Τα τραγούδια του δρόμου» με απαγορευμένα κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας, τραγούδια.<br /><br />Από τις συνεργασίες του, ξεχωρίζουν οι μουσικές του συναντήσεις με τους στιχουργούς <em>Γιάννη Νεγρεπόντη</em>, Φώντα Λάδη, <strong>Μανώλη Ρασούλη,</strong> <em>Δημήτρη Χριστοδούλου</em> και <strong>Λευτέρη Παπαδόπουλο</strong><br /><br />Στη μακρόχρονη καριέρα του, συνέγραψε μουσική για το θέατρο αλλά και για τον κινηματογράφο<span>.</span></blockquote></div><span></span><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><h4></h4><h4>Διαβάστε Επίσης</h4> <div style="font-weight: bold;" class="relatives"> <ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2704">«Λίγα γαρούφαλλα». Από το μουσικό πάντρεμα Λοϊζου - Hikmet </a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2703">Μάνος Λοΐζος και Χαρούλα Αλεξίου, μια συνεργασία με υπέροχα τραγούδια</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2702">«Πόσο σε αγαπώ». Σύνθεση του Μάνου Λοΐζου</a></li></ul></div><span></span><ul><li><span>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354790&dt=16/09/2010#ixzz0zlpV0rux">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354790&dt=16/09/2010#ixzz0zlpV0rux</a></span></li></ul></div></div></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-55262735371864176632010-09-15T22:32:00.000-07:002010-09-15T22:34:44.037-07:00Σαν σήμερα(16-09-1977) πέθανε η Μαρία Κάλλας<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJGsTDM9DsI/AAAAAAAAA0c/7N0H-uJovLA/s1600/prwth_310x.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 310px; height: 309px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_Y7ZWBOwjM0w/TJGsTDM9DsI/AAAAAAAAA0c/7N0H-uJovLA/s400/prwth_310x.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517380461782699714" border="0" /></a><br /><div><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><div class="text" id="textContent" style="margin-bottom: 0px;"><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Η<em> Μαρία Κάλλας</em> (ή Μαρία Καλογεροπούλου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα), υπήρξε κορυφαία υψίφωνος, «πρίμα-ντίβα της όπερας του 20<sup>ου</sup> αιώνα». Γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη από έλληνες γονείς εγκατεστημένους στις ΗΠΑ. Η κλίση της στη μουσική φάνηκε από τα πρώτα της παιδικά χρόνια και στα οκτώ της είχε ήδη ξεκινήσει μαθήματα μουσικής. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το 1936 η Κάλλας έρχεται, εξαιτίας χωρισμού των γονιών της, στην Ελλάδα όπου παρακολουθεί μαθήματα στο Εθνικό Ωδείο και το Ωδείο Αθηνών. Το 1942 εμφανίζεται ως πρωταγωνίστρια στην «Καβαλλερία» στη Λυρική. Το 1945 φεύγει για τις ΗΠΑ. Οι μεγάλες επιτυχίες ωστόσο θα έρθουν στην Ιταλία: Το 1947 εμφανίζεται στο Μιλάνο ενώ το 1948 παντρεύεται τον ιταλό βιομήχανο και μουσικόφιλο <i>Τζιαν Μπατίστα Μενεγκίνι</i>. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Η φωνή της ταυτίζεται με κορυφαίες ερμηνείες της όπερας, ως «Μήδεια», «Νόρμα» και «Τόσκα». Αυτή που θα επισφραγίσει ωστόσο τη φήμη της μεγάλης ντίβας θα είναι η θυελλώδης σχέση της με τον έλληνα κροίσο <i>Αριστοτέλη Ωνάση</i>. Η σχέση της με τον Ωνάση διαλύει το γάμο της ουσιαστικά από το 1959, ενώ το διαζύγιο θα έρθει- επισήμως- 12 χρόνια αργότερα. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το 1964 είναι ουσιαστικά η τελευταία χρονιά που θα εμφανιστεί στη σκηνή της όπερας. Θα επιστρέψει μετά από εννέα σχεδόν χρόνια, τον Δεκέμβριο του 1973. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1973 θα δώσει το «κύκνειο άσμα» της στην όπερα του Παρισιού όπου αποθεώνεται από το κοινό. Στη γαλλική πρωτεύουσα θα αφήσει και την τελευταία της πνοή στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977 από καρδιακή προσβολή και σε ηλικία μόλις 53 ετών. Ο «μύθος» της ελληνίδας «πρίμα-ντόνας» εξακολουθεί να παραμένει ζωντανός...<br /><br />Τι έγραψε ΤΟ ΒΗΜΑ για το θάνατο της Κάλλας:<br /></p><ul style="font-weight: bold;"><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/swpase17-9-1977.pdf" target="_blank">Σώπασε απρόσμενα η θρυλίκή φωνή της Μαρίας Κάλλας (17-09-1977)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/pagosmia.pdf" target="_blank">Παγκόσμια συγκίνηση προκάλεσε ο θάνατος της Κάλλας (17-09-1977)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/khdeia.pdf" target="_blank">Την Τρίτη η κηδεία της Κάλλας (18-09-1977)</a></li><li><a href="http://assets.tovima.gr/files/ystato21.pdf" target="_blank">Το ύστατο «Χαίρε» στη Μαρία Κάλλας (21-09-1977)</a></li></ul> </div> <div class="relatives-container"> <h4>Διαβάστε Επίσης</h4> <div style="font-weight: bold;" class="relatives"> <p class="video" style="width: 100%; float: left; clear: left;"><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=2700">Η Κάλλας τραγουδάει «Κάρμεν» στο Κόβεν Γκάρντεν </a></p> </div> </div><br /><span><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=354612&dt=15/09/2010#ixzz0zfSOnXto"></a></span></div></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-83148973305026923282010-09-15T04:31:00.000-07:002010-09-15T04:33:54.916-07:00Σαν σήμερα (15-9-2010) γεννήθηκε η Αγκάθα Κρίστι<div class="entry"><div style="text-align: center;"> </div><div style="text-align: center;"> </div><div class="entry"> <div id="Photo_354524" style="float: left; width: 390px; margin: 5px 0pt; text-align: right;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 390px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 390px;"> <img title="Η αγαπημένη της γωνιά έμπνευσης" id="showPhoto_354524" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/544/thumbs/agathawrite_390x.jpg" /> </div> <div style="float: left; width: 390px; margin-top: 5px;"> <div class="slideshow" id="slide_start354524" style="float: left; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 280px; display: block; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Δείτε το slideshow</a></div> <div class="slideshow" id="slide_stop354524" style="float: left; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 280px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;">Σταματήστε το slideshow</a></div> <div style="float: left; margin-left: 5px; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 91px; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"> <span><a><img id="slidePrev354524" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" alt="Προηγούμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> <span id="photoNumber354524">1 από 9</span> <span><a><img id="slideNext354524" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" alt="Επόμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> </div> </div> </div> <p id="photoLez_354524" class="generic-p">Η αγαπημένη της γωνιά έμπνευσης</p> </div><div style="text-align: right;"> </div></div><h2 style="text-align: right;" class="page-title">Επέτειος 120 χρόνων για την Αγκάθα Κρίστι</h2><div style="text-align: right;"> </div><div style="text-align: right;" class="post-meta"> </div><div style="text-align: right;"> </div><p style="text-align: right;" id="post-description"> Σαν σήμερα στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890 γεννήθηκε στο Ντέβον της Αγγλίας η Μαίρη Κλαρίσα Αγκάθα Μίλερ, ή απλώς Αγκάθα Κρίστι. </p> <p> <span class="multimediaMIDDLE imageItemMEDIUM"> <a href="http://s.enet.gr/resources/2010-09/agatha-thumb-large.jpg" rel="shadowbox" title=""> <img src="http://s.enet.gr/resources/2010-09/agatha-thumb-medium.jpg" alt="" /></a></span></p><p style="text-align: justify;"><span class="multimediaMIDDLE imageItemMEDIUM"></span>Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μη γνωρίζει τον Ηρακλή Πουαρώ ή την Μις Μάρπλ τους χαρακτήρες που δημιούργησε συνάρπασαν και εξακολουθούν να συναρπάζουν το αναγνωστικό κοινό. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε 70 και πλέον γλώσσες και μόνον η Βίβλος και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ έχουν πουλήσει περισσότερα αντίτυπα. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> "Η γραφή της είναι εθιστική. Σαν ναρκωτικό, που σε υπνωτίζει. Είναι αδύνατο να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο της και να μην αναζητήσεις τα επόμενα. Είναι αδύνατον να ξεκινήσεις ένα βιβλίο της και να το αφήσεις πριν φτάσεις στην τελευταία του σελίδα", ήταν το αποτέλεσμα σχετική έρευνας, που διεξήχθη στην Αγγλία. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Η Αγκάθα Κρίστι ευρηματική και πολυγραφότατη, έγραψε συνολικά 80 μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, και 19 θεατρικά έργα, που μεταφράστηκαν και "παίχτηκαν" στα θέατρα παγκοσμίως. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Στη λίστα των παραστάσεων, που παρουσιάζονται για δεκαετίες στο Λονδίνο, "Η Ποντικοπαγίδα" της είναι η μακροβιότερη (πενήντα και πλέον χρόνια "παίζεται", με εναλλασσόμενο, ασφαλώς, καστ ηθοποιών) και το φαινόμενο της προσέλευσης του κόσμου σαν σε πρεμιέρα καταγράφεται κάθε βράδυ. Στο λονδρέζικο περιοδικό "TimeOut", όπου εβδομαδιαίως παρουσιάζονται οι κρατήσεις για κάθε παράσταση, στην Ποντικοπαγίδα τα προπωλημένα εισιτήρια είναι "μέχρι Δευτέρας Παρουσίας"! </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Το συγκεκριμένο έργο γράφτηκε από την Αγκάθα το 1947 για τα γενέθλια της βασίλισσας και ως σήμερα έχουν περάσει από το θέατρο, όπου εξελίσσεται η πλοκή του, περισσότεροι από 12 εκατομμύρια θεατές. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Τα περισσότερα, δε, από τα βιβλία της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο με τεράστια επιτυχία και έχουν γίνει τηλεοπτικές σειρές, κυρίως από το BBC, όπου προβάλλονται από το 1984 έως σήμερα. Τα εγκλήματα στο Όριαν Εξπρές και στον Νείλο, το διπλό έγκλημα κάτω απ΄ τον ήλιο, οι δέκα μικροί νέγροι, το ρετρό στην ομίχλη, ο δολοφόνος του Ρότζερ Ακρόυντ είναι μόνο μερικά από αυτά. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"> Η Αγκάθα Κρίστι απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου 1976. </p></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-57646416157387633042010-06-07T20:32:00.000-07:002010-06-07T20:35:00.201-07:00Σαν Σήμερα (7 Ιουνίου 1848) Γεννήθηκε ο γάλλος ζωγράφος Πολ Γκογκέν<div id="primary-content" class="columns2a"> <div class="left-large-column01"> <h1 class="generic-h1-24px"><span class="subtitle-h1"><span></span> </span> </h1> <script type="text/javascript"> var photoArray335978 = new Array(); var titleArray335978 = new Array(); var totPhotos335978=12; var curPhoto335978=0; </script> <script type="text/javascript"> var duration335978 = 3; var slideTime335978; function getNextPhoto335978() { if(curPhoto335978<totphotos335978){>0){ getPhoto335978(curPhoto335978-1); }else{ getPhoto335978(totPhotos335978); } } function getPhoto335978(num) { slideShow335978(2); curPhoto335978 = num; photoPaging335978(num); $('showPhoto_335978').src = photoArray335978[num]; $('showPhoto_335978').title = titleArray335978[num]; $('photoLez_335978').innerHTML = titleArray335978[num]; } function photoPaging335978(num) { $('photoNumber335978').innerHTML = parseInt(num+1)+' από '+parseInt(totPhotos335978+1) } function slideShow335978(num){ if (num==1) { $('slide_start335978').style.display='none'; $('slide_stop335978').style.display='block'; slideTime335978 = setTimeout("slideShowPlay335978()",duration335978*1000); }else{ $('slide_start335978').style.display='block'; $('slide_stop335978').style.display='none'; clearTimeout(slideTime335978); } } function slideShowPlay335978(){ var n=curPhoto335978; $('showPhoto_335978').src = photoArray335978[n]; $('showPhoto_335978').title = titleArray335978[n]; $('photoLez_335978').innerHTML = titleArray335978[n]; photoPaging335978(n); if(curPhoto335978+1>totPhotos335978){slideShow335978(2);}else{curPhoto335978+=1; slideShow335978(1);} } </script> <div id="Photo_335978" style="float: left; width: 390px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 390px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 390px;"> <img id="showPhoto_335978" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/453/thumbs/selfportr198717_390x.jpg" /> </div></div></div><h1 style="font-style: italic; font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);" class="black-h1"></h1></div></div><span style="font-style: italic; font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);">«Αυτοπροσωπογραφία μαζί με πορτραίτο του Μπερνάρ» 1888</span><p style="text-align: justify;"><i></i></p><blockquote><p style="text-align: justify;"><i>Πολ Γκογκέν</i> εκπρόσωπος του μετα-ιμπρεσιονισμού, από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου του 1848 στο Παρίσι αλλά μεγάλωσε στο Περού. Στην ηλικία των επτά ετών ο Πολ θα επιστρέψει στη Γαλλία με την οικογένειά του και θα εγκατασταθούν στην Ορλεάνη. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Ταξίδεψε για μεγάλο χρονικό διάστημα με εμπορικά πλοία και με το Γαλλικό Ναυτικό. Το 1871 επιστρέφει στο Παρίσι όπου θα δουλέψει ως χρηματιστής. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Η ενασχόληση του μεγάλου- μελλοντικά- καλλιτέχνη με τη ζωγραφική ξεκινά από την παιδική του ηλικία. Στον ελεύθερο χρόνο του αρχίζει να ζωγραφίζει, ενώ αργότερα επισκέπτεται γκαλερί και αγοράζει έργα εκκολαπτόμενων καλλιτεχνών. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Γνωρίζεται με τον καλλιτέχνη <i>Καμίλ Πισάρο</i>, ο οποίος θα τον συστήσει σε άλλους ζωγράφους της εποχής. Προχωρώντας στην τέχνη του, ο Γκογκέν νοικιάζει ένα στούντιο και αρχίζει να συμμετέχει σε εκθέσεις ιμπρεσιονιστών από το 1881 και το 1882. Τη συγκεκριμένη εποχή ζωγραφίζει μαζί με τον Πισάρο και περιστασιακά με τον <i>Πολ Σεζάν</i>. Το 1884 μετακομίζει με την οικογένειά του στην Κοπεγχάγη. Επιστρέφει στο Παρίσι το 1885 για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη ζωγραφική. </p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Απογοητευμένος από τον ιμπρεσιονισμό θα στραφεί στην αφρικανική τέχνη και την τέχνη της Ασίας. Συνδέεται με φιλία με τον <i>Βίνσεντ Βαν Γκογκ</i>. Οι δύο μεγάλοι ζωγράφόι, οι οποίοι έπασχαν από κατάθλιψη, θα διαφωνήσουν έντονα. Σε κακή ψυχολογική κατάσταση ο Γκογκέν εγκαταλείπει την Ευρώπη το 1891. Απογοητευμένος από την έλλειψη αναγνώρισης και σχεδόν άφραγκος προσπαθεί να ξεφύγει από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Θα εγκατασταθεί στην Ταϊτή και αργότερα στις νήσους Μαρκησίες, όπου θα περάσει σχεδόν το υπόλοιπο της ζωής του- με μία μόνο επίσκεψη στη Γαλλία. Τα έργα της συγκεκριμένης περιόδου θεωρούνται ίσως τα καλύτερα της ζωής του. Η αναγνώριση του έργου του αρχίζει- όπως συμβαίνει συχνά- μετά το θάνατο του καλλιτέχνη.
<br /></p><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none; text-align: justify;"><div style="text-align: left;"><ul><li>Διαβάστε περισσότερα: <a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=335978&dt=07/06/2010#ixzz0qEFuy6Kk">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=335978&dt=07/06/2010#ixzz0qEFuy6Kk</a></li></ul></div></div></blockquote><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none; text-align: justify;">
<br /></div><a style="color: rgb(0, 51, 153);" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=335978&dt=07/06/2010#ixzz0qEFokZ4g"></a>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-69094020410643038872010-05-22T11:03:00.000-07:002010-05-22T11:06:00.793-07:00Οι "Ερινύες": 47 χρόνια από τον θάνατο του Λαμπράκη<div class="title_Main" id="titleID"> </div><div style="text-align: justify;"><blockquote><span style="font-weight: bold;" id="writerID"><br /></span><ul><li><strong>ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΜΗΤΑΦΙΔΗ*</strong></li><li><strong></strong>Η ΑΥΓΗ: <span style="font-weight: bold;" id="datePubID">22/05/2010</span></li></ul> <div class="author"> </div> <div class="date"> </div> <p>Σαν σήμερα πριν από 47 χρόνια, στις 22 Μαΐου 1963, θα διαδραματιζόταν στη Θεσσαλονίκη μία από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης τραγωδίας, η οποία θα σφράγιζε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας.</p> <p>Ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης, 51 ετών, υφηγητής της Ιατρικής, έπεφτε στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου - Ερμού θανάσιμα τραυματισμένος από τους παρακρατικούς φονιάδες Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμανουηλίδη, που εφόρμησαν με τρίκυκλο εναντίον του. Κλινικά νεκρός, «<i>ο μαραθωνοδρόμος της</i> <i>ειρήνης</i>» θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27.5.1963 στο ΑΧΕΠΑ.</p> <p>Την τύχη του Λαμπράκη λίγο έλειψε να έχει και ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς, που λίγο πριν τον είχαν τραυματίσει οι παρακρατικοί «<i>αντιφρονούντες</i>» που πολιορκούσαν τα γραφεία του «<i>Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού</i> <i>Κινήματος</i>», όπου γινόταν η συγκέντρωση των «<i>Φίλων της Ειρήνης</i>». Ό,τι δεν κατάφερε ο θηριώδης παρακρατικός τραμπούκος «<i>Αντωνάρας</i>» Πιτσώκος, που κακοποίησε άγρια τον Γ. Τσαρουχά, θα το καταφέρουν πέντε χρόνια αργότερα οι δήμιοι της χούντας: Στις 9.5.1968 στα γραφεία της ΚΥΠ στο Γ' Σ.Σ. θα δολοφονήσουν μετά από βασανιστήρια τον Γιώργη Τσαρουχά.</p> <p>Η δολοφονία του Λαμπράκη ήταν ένας βασικός «τακτικός στόχος» μιας μακριάς αλυσίδας συνωμοσιών και εγκλημάτων με στρατηγικό στόχο την επιβολή δικτατορίας. Γιατί «<i>το τρίκυκλο ήταν της χούντας</i>», όπως έγραψαν χαρακτηριστικά στο περιοδικό "<i>Επίκαιρα"</i> ο Γιώργος Μπέρτσος και ο Γιάννης Βούλτεψης, ο «<i>πλοηγός της δίκης Λαμπράκη</i>», οι οποίοι μαζί με τον Γιώργο Ρωμαίο αποτέλεσαν συμβολικά «<i>το δημοσιογραφικό αντι-τρίκυκλο</i>», που συνέβαλε αποφασιστικά στην αποκάλυψη και διαλεύκανση των συνωμοτικών πτυχών αυτού του στυγερού πολιτικού εγκλήματος.</p> <p>Ήδη, από το 1962, ο Γ. Γεωργαλάς, ο θεωρητικός εγκέφαλος της χούντας, είχε εισηγηθεί στην ΚΥΠ την οργάνωση «<i>αντισυγκεντρώσεων προς εξουδετέρωσιν των κομμουνιστών υπό καταλλήλων προσώπων</i>» -όπως π.χ. ήταν η ψευδεπίγραφη αντικομμουνιστική συμμορία «<i>Σύνδεσμος Αγωνιστών</i> <i>και Θυμάτων Εθνικής Αντιστάσεως Βορείου Ελλάδος</i>» του δωσίλογου φον Ξ. Γιοσμά. Την εκπόνηση των σχεδίων για τις αντισυγκεντρώσεις είχε αναλάβει η λεγόμενη «<i>Αφανής Επιτροπή</i>», που είχε συσταθεί μετά την εκλογική επιτυχία της ΕΔΑ το 1958, με την επίβλεψη-χρηματοδότηση της CIA. Από αυτό το «<i>επιτελείο του εγκλήματος</i>», στο οποίο συμμετείχε και ο κατοπινός αρχιπραξικοπηματίας Παπαδόπουλος, προήλθε το κατεπείγον σήμα του Γενικού Επιτελείου Στρατού προς τις στρατιωτικές μονάδες, στις 24/5/1963, με τίτλο «<i>Ο κομμουνισμός προκαλεί</i>» που υπέγραφε ο στρατοδίκης της δίκης του ΑΣΠΙΔΑ συνταγματάρχης Απ. Ζαλαχώρης. Ξεπερνώντας σε κυνισμό την κατάπτυστη ανακοίνωση της αστυνομίας και τα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου ότι ο Λαμπράκης έπεσε θύμα «<i>τροχαίου ατυχήματος ενώ ηγείτο διαδηλώσεως κομμουνιστών</i>» (!), θριαμβολογούσε για τη δολοφονία, αφού τάχα «<i>ο λαός της Θεσσαλονίκης, προκληθείς υπό των ερυθρών πρακτόρων</i>, έδωσε <i>την απάντησίν του</i>» (!) Ένας λαός, που τον κατευόδωσε στον σιδηροδρομικό σταθμό με το σύνθημα-έμβλημα <i>«Ο Λαμπράκης ζει, σε αγώνες μάς καλεί!</i>»</p> <p>Γι' αυτό είχαν αποφασίσει ακόμη και την επιβολή στρατιωτικού νόμου την ημέρα της πάνδημης κηδείας του Γρ. Λαμπράκη, για να καταστείλουν «<i>ενδεχόμενες κομμουνιστικές ταραχές</i>». Γιατί όχι, αφού η δολοφονία του Λαμπράκη ήταν μια «<i>κομμουνιστική σκευωρία</i>» (!) και, σύμφωνα με την «<i>κυβέρνησιν του αίματος της ΕΡΕ</i>»<i> </i>(Γ. Παπανδρέου), «<i>ο διεθνής κομμουνισμός έχει</i> <i>εξαπολύσει μίαν οργανωμένην επίθεσιν εναντίον της Ελλάδος</i>».</p> <p>47 χρόνια μετά, η «Ε.Δ.Ι.Α. 1940-'74 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου ό,τι απέμεινε από τα ματωμένα ρούχα των δύο δολοφονημένων βουλευτών τα οποία διέσωσαν από τα τρωκτικά και τα σκουπίδια πολίτες της Θεσσαλονίκης. Τα σπαράγματα αυτά από τον «σκληρό πυρήνα» της κοινωνικής μνήμης της πόλης δεν διεκδικούν φυσικά την ανώδυνη εναπόθεσή τους σε κάποιο μουσείο σύγχρονης ιστορίας -χωρίς να παραγνωρίζουμε την ανάγκη για την ίδρυσή του. Δεν «<i>αναμοχλεύουν πάθη</i>», αλλά λειτουργούν ως προειδοποίηση σε ένα εξαιρετικά βίαιο και επικίνδυνο για κάθε είδους «<i>εκτροπές</i>» παρόν.</p> <p style="font-style: italic; text-align: left;"><span style="font-size:85%;"><strong>* Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης είναι γ.γ. της «Ε.Δ.Ι.Α. 1940-'74 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ».</strong></span></p></blockquote></div><p><strong></strong></p>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-31904991501625033002010-05-22T00:10:00.000-07:002010-05-22T00:12:27.604-07:00Σαν σήμερα (22-5-1963) Δολοφονείται ο Γρηγόρης Λαμπράκης<div id="Photo_333154" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_333154" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/439/thumbs/1_310x.jpg" /></div></div></div><p>Το βράδυ της 22ας Μαϊου του 1963, μετά από εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη στην οποία μίλησε ο Γρηγόρης Λαμπράκης και κατά την ώρα που εγκατέλειπε την αίθουσα, οι αναβάτες ενός τρίκυκλου στη συμβολή των δρόμων Ερμού και Ελ. Βενιζέλου, πέρασαν ξυστά από τον αγωνιστή πολιτικό και του κατάφεραν χτύπημα στο κεφάλι με μεταλικό αντικείμενο. Αναβάτες του ο οδηγός Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο συνεπιβάτης και δολοφόνος Μανώλης Εμμανουηλίδης.<br /><br />Τέσσερις μέρες αργότερα ο Γρηγόρης Λαμπράκης, πεθαίνει...<br /><br /><strong><u>Τι έγραψε το Βήμα:</u></strong> <a href="http://assets.tovima.gr/files/1%2024-5-1963.pdf" target="_blank"><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Βαριές ευθύνες φέρει η κυβέρνηση για την δολοφονική επίθεση 24-5-1963</span></a><br /><br /><a style="font-weight: bold;" href="http://assets.tovima.gr/files/2%2024-5-1963a.pdf" target="_blank">Αμεση αποπομπή της κυβέρνησης ως ηθικού αυτουργού ζητεί η Ενωση Κέντρου 24-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/3%2025-5-1963.pdf" target="_blank">Η μεταφορά της σορού στη Μόσχα 25-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/4%2026-5-1963.pdf" target="_blank">Οι ποινικές ευθύνες του πρωθυπουργού 26-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/5%2028-5-1963.pdf" target="_blank">Επιστήμονες, συγγραφείς και καλλιτέχνες στιγματίζουν την άνανδρη δολοφονία 28-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/6%2028-5-1963b.pdf" target="_blank">Η κηδεία του Γρηγορίου Λαμπράκη 28-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/7%2028-5-1963v.pdf" target="_blank">«Ημουν μεθυσμένος» ισχυρίζεται ο δολοφόνος του Γρ. Λαμπράκη 28-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/8%2029-5-1963b.pdf" target="_blank">Η κηδεία του Λαμπράκη 29-5-1963</a></p> <p style="font-weight: bold;"><a href="http://assets.tovima.gr/files/9%2029-5-1963.pdf" target="_blank">Πάνδημος η κηδεία_ Η Μόσχα του απένειμε το μετάλλιο ειρήνης 29-5-1963</a></p><div style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;" id="TixyyLink"><br />Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=333154&dt=21/05/2010#ixzz0odjbQWxe">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=333154&dt=21/05/2010#ixzz0odjbQWxe</a><br /></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-58488525687662042772010-04-20T23:24:00.000-07:002010-04-20T23:28:07.787-07:00Σαν σήμερα (21-4-1967) Καταλύθηκε η Δημοκρατία στην Ελλάδα<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"></p><blockquote><div id="Photo_326855" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_326855" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/tank-vouli_310x.jpg" /> </div> <script type="text/javascript"> photoArray326855=[]; titleArray326855=[]; photoArray326855[0] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/tank-vouli_310x.jpg'; titleArray326855[0] = 'Τα τανκς των πραξικοπηματιών μπροστά στον ναό της Δημοκρατίας'; photoArray326855[1] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/2_310x.jpg'; titleArray326855[1] = 'Το Σύνταγμα κατά την πρώτη μέρα της επιβολής της Δικτατορίας '; photoArray326855[2] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/1_310x.jpg'; titleArray326855[2] = 'Οι αρχιπραξικοπηματίες Γεώργιος Παπαδόπουλος (στο κέντρο), Στυλιανός Παττακός (δεξιά) και Νικόλαος Μακαρέζος'; photoArray326855[3] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/3_310x.jpg'; titleArray326855[3] = 'Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ, με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Κοτσώνη, τη βασιλομήτωρα Φρειδερίκη και τον πρωθυπουργό της χούντας Κωνσταντίνο Κόλλια'; photoArray326855[4] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/4_310x.jpg'; titleArray326855[4] = 'Ο τέως βασιλιάς σε εορταστική ατμόσφαιρα σε στρατόπεδο το Πάσχα κατά την περίοδο της Δικτατορίας'; photoArray326855[5] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/5_310x.jpg'; titleArray326855[5] = 'Από τις γιορτές της Δικτατορίας στο Παναθηναϊκό Στάδιο'; photoArray326855[6] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/6_310x.jpg'; titleArray326855[6] = 'Οι φυλακές Αβέρωφ στις αρχές του 1969 που «φιλοξένησαν» δεκάδες αντιστασιακούς'; photoArray326855[7] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/8_310x.jpg'; titleArray326855[7] = 'Η σύλληψη του Αλέκου Παναγούλη μετά την απόπειρα δολοφονίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου'; photoArray326855[8] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/polite1073_310x.jpg'; titleArray326855[8] = 'Λίγες στιγμές πριν την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973'; photoArray326855[9] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/politikoikrato_310x.jpg'; titleArray326855[9] = 'Η επιστροφή των πολιτικών κρατουμένων από την εξορία και τα κολαστήρια της χούντας'; photoArray326855[10] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/attilas_310x.jpg'; titleArray326855[10] = 'Η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα της δικτατορίας και την ανατροπή του προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακάριου'; photoArray326855[11] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/karaman_310x.jpg'; titleArray326855[11] = 'Ο Κωσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός μετά την κατάρρευση της Δικτατορίας και την επιστροφή του από τη Γαλλία τον Ιούλιο του 1974'; photoArray326855[12] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/405/thumbs/7_310x.jpg'; titleArray326855[12] = 'Η δίκη των πρωτεργατών της χούντας'; </script> </div> <p id="photoLez_326855" class="generic-p" style="text-align: left; font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);">Τα τανκς των πραξικοπηματιών μπροστά στον ναό της Δημοκρατίας</p> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: right; text-decoration: none; border: medium none;"><span style="font-weight: bold;">Το κύριο άρθρο του Βήματος στην πρώτη επέτειο του πραξικοπήματος μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας την Κυριακή 20 Απριλίου 1975 έγραφε:</span><br /></div><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><br /></p><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:180%;"><strong>Να μη χαθή η εμπειρία της επταετίας</strong></span></div><p style="text-align: justify;"> </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">«<em>Σαν σήμερα βράδυ, πριν από οκτώ χρόνια, ξέσπασε το πραξικόπημα των «απριλιανών» αξιωματικών· πραξικόπημα που είχε καταστήσει δυνατό η συνταγματική εκτροπή του Ιουλίου του 1965. Ηταν το αποκορύφωμα και η κατάληξη μιας διετούς κρίσεως που ώφειλε να έχη λυθή με την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Αντί όμως για εκλογές, είδαμε μερικούς αξιωματικούς ν' αρπάζουν την ευκαιρία που τους προσέφεραν οι προθέσεις και τα σχέδια όσων πάσχιζαν ν' αποφύγουν, ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ, την επικείμενη τότε εκλογική αναμέτρηση: Ωρισμένων δηλαδή κύκλων της αυλής, ωρισμένων, στρατιωτικών παραγόντων, ωρισμένων ξένων μυστικών υπηρεσιών... </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Μέσα στο τεχνητό κλίμα ενός ανυπάρκτου _ όπως ομολογήθηκε εκ των υστέρων _ «κομμουνιστικού κινδύνου», οργανώθηκε, στις αρχές του 1967, η αντεπίθεση της «καθυστηκυΐας τάξεως» εναντίον του αιτήματος του λαού για εκλογές. Περιχαρακωμένη ΕΚΤΟΣ πλαισίου νομιμότητος, είχε η τάξη αυτή για σύνθημά της «να διενεργηθούν οι εκλογές, όταν ο ελληνικός λαός ηρεμήση». Το ίδιο ακριβώς μοτίβο που επρόκειτο να υιοθετήση λίγο αργότερα η δικτατορία Παπαδοπούλου, που ζητούσε από τον ελληνικό λαό όχι πια να «ηρεμήση» αλλά να «ωριμάση»... </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>*** </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Το κύριο φραστικό εύρημα των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου, για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους, ήταν ο χαρακτηρισμός της δικτατορίας τους σαν «ιστορική αναγκαιότητα» απορρέουσα από τον εκτροχιασμό της πολιτικής ζωής του τόπου, ύστερα από τον Ιούλιο του 1965. Η αναξιότητα όμως ωρισμένων βουλευτών δεν συνεπάγεται χρεοκοπία του κοινοβουλευτισμού και δεν μπορεί να δικαιολογήση ποτέ την αναίσχυντη αναίρεση των δημοκρατικών ελευθεριών και λειτουργιών. Ετσι όπως δεν μπορεί ποτέ να συγχωρηθούν τα όσα υπέστησαν οι Ελληνες και ο τόπος μας στην επτάχρονη δικτατορική κατοχή. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Κάποτε το δικτατορικό καθεστώς κατέρρευσε (όχι και τυπικά ανατρεπόμενο, αλλά παραδιδόμενο) αφού όμως είχε ήδη οδηγήσει την Ελλάδα στο κατώφλι της εθνικής καταστροφής, με την εγκληματική επέμβαση στην Κύπρο και με την πλήρη ανετοιμότητά του ν' αντιμετωπίση την τουρκική απειλή. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Ενώ περισυλλέγομε σήμερα ακόμη τα συντρίμμια της παράλογης κι εθνοφθόρας πολιτικής της χούντας στην Ελλάδα και στην Κύπρο, δεν απομένουν βεβαίως περιθώρια για «λήθη» της προδοσίας. Δεν είναι τούτο θέμα ηθικής τάξεως μονάχα, αλλά και άμυνας κατά των νοσταλγών ή των επιδόξων μιμητών, που ίσως ειλικρινά, να πίστευαν ως χθες, πως το χαμένο στρατιωτικό παιχνίδι μπορούσε τότε να κερδηθή. Η περυσινή ωστόσο Ελλάδα, στο πρώτο εξάμηνο του '74 (που δεν έχει ευτυχώς καμμιά σχέση με την σημερινή) ήταν μια χώρα εσωτερικά διαλελυμμένη και στρατιωτικά εξαρθρωμένη, όπως το απέδειξε η απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο και η τραγελαφική εκείνη επιστράτευση που κήρυξε η χούντα, λίγο προτού θρυμματισθή. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Το μέτρο της ανανεωτικής δυνάμεως της Δημοκρατίας μας το έδωσε η αποτελεσματική αμυντική αναδιοργάνωση κι η εντυπωσιακή ανόρθωση του τόπου, μόλις ξαναβρήκε η Πολιτεία το ρυθμό της συνταγματικής νομιμότητος. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>*** </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Στην διάρκεια της επταετίας, όπως και σε κάθε άλλη αντίστοιχη «κατοχή» καλλιεργήθηκαν οι προσδοκίες του ελληνικού λαού, όχι μόνο για την αποτίναξη του ζυγού μα και για την ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλλαγή του πολιτικού βηματισμού, όταν θα ξαναβρίσκαμε την ελευθερία και την δημοκρατία. Οι οργανώσεις και οι πυρήνες αντιστάσεως που δημιουργήθηκαν είχαν για στόχο είτε την βίαιη ανατροπή του καθεστώτος, είτε την διατήρηση της δημοκρατικής συνειδήσεως του ελληνικού λαού σε διαρκή εγρήγορση. Μα πίσω από την κάθε αυτή προσπάθεια, έμενε ζωντανή η ελπίδα πως δεν θα πάνε χαμένα τα χρόνια των αγώνων· πως θα δημιουργήσωμε κάποτε μια νέα Ελλάδα. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Πού βρισκόμαστε σήμερα; Μήπως κινδυνεύει πράγματι να πάη χαμένη όχι μόνον η πικρή εμπειρία της Δικτατορίας, αλλά και η «σοδειά» σε έμψυχο υλικό που σφυρηλατήθηκε στα δύσκολα τούτα χρόνια; Ενα υλικό στο οποίο προσέβλεπαν όλοι για να επιτευχθή πολιτική ανανέωση και το οποίο χρειάζεται, για να ΑΠΟΔΩΣΗ αληθινά, νέα πολιτικά πλαίσια; </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Από την απελευθέρωση έχουν κιόλας περάσει εννέα μήνες. Είδαμε στο διάστημα αυτό μία πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητος· τις πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές σε δέκα χρόνια· ένα δημοψήφισμα που κατέδειξε πως ο ελληνικός λαός δεν ανέχεται όχι τόσο το πρόσωπο του πρώην βασιλέως όσο και τον ίδιο το θεσμό της κληρονομικής μοναρχίας· την διενέργεια δημοτικών εκλογών. Και είδαμε ακόμη να τίθεται θέμα καθάρσεως και ανασυγκροτήσεως της Πολιτείας όχι μόνον από τη Βουλή αλλά και από πλατύτερα στρώματα που πολιτικοποιήθηκαν ζωηρά στην διάρκεια της Δικτατορίας. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Η ευεργετική πλευρά της ανανεωμένης πολιτικής συνειδήσεως έγινε αισθητή κατά την διάρκεια των τελευταίων εννέα μηνών και στον τρόπο με τον οποίο ο πολιτικός κόσμος, στο σύνολό του, αντιμετώπισε εθνικές κρίσεις και ξένες επιβουλές. Μπροστά στους αμέσους κινδύνους που διέτρεχε ο τόπος, η ενότητα των πολιτικών δυνάμεων φάνηκε αρραγής όσο ποτέ στο παρελθόν. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Ωστόσο, η ηθική κάθαρση του παρελθόντος και η ενότητα απέναντι στους εθνικούς κινδύνους δεν αρκούν για να συγκροτηθή μια καινούργια Ελλάδα, εφόσον η πολιτική ζωή διαμορφώνεται πάντοτε στα παλαιά πλαίσια, με κόμματα προσωπικά, με έλλειψη ουσιαστικής συμμετοχής της εκλογικής βάσεως στην πολιτική πορεία της χώρας. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Προς το παρόν, το σύστημα λειτουργεί χωρίς οξύτητες. Μα αυτό δεν φθάνει. Πέραν του Κυπριακού, του οικονομικού ή της καθάρσεως, μένει άλυτο το πρόβλημα της ανανεώσεως στην λειτουργία της Πολιτείας. </em></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;"><em>Αν εγκαίρως δεν βρουν οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί τη δύναμη να ανασυγκροτηθούν και να χαράξουν μια πορεία που να ικανοποιή τις σημερινές δίκαιες απαιτήσεις του ελληνικού λαού, κινδυνεύουν να βρεθούν ξεπερασμένοι από την κοινωνική δυσφορία σ' όλες της τις μορφές</em>». </p></blockquote><p style="text-align: justify;"></p> <ul style="font-weight: bold;"><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/SEFERIS.pdf" target="_blank">Δήλωση Γιώργου Σεφέρη κατά της Δικτατορίας 29 Φεβρουαρίου 1969</a><br /></li></ul><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><strong>Τι έγραφε το «Βήμα» πριν το πραξικόπημα των συνταγματαρχών</strong><br /><br /></p><ul style="font-weight: bold;"><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/1%2016-4-1967.pdf" target="_blank">Το παραστρατηγείο στο τρίτο Σώμα Στρατού 16-4-1967</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/2%2018-4-1967.pdf" target="_blank">Το παραστρατηγείο: Στόχος, ο στρατηγός Τσόλακας 18-4-1967</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/3%2019-4-1967.pdf" target="_blank">Ποιος ήταν ο ρόλος του κυρίου επιτελάρχου 19-4-1967</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/4%2020-4-1967.pdf" target="_blank">Σχέδια πραξικοπήματος δόκιμου αξιωματικού 20-4-1967</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/5%2021-4-1967.pdf" target="_blank">Α. Παπανδρέου: «Ας σταλεί η κλήση και θα πάρουν την απάντηση που αρμόζει» 21-4-1967</a><br /></li></ul><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br /><strong>Τι έγραφε το «Βήμα» μετά το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και την επιβολή λογοκρισίας στον Τύπο<br /></strong></p><ul style="font-weight: bold;"><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/6%2030-9-1967.pdf" target="_blank">Υπεύθυνος εθνικής κυβέρνησης και όχι «χούντα» κυβερνά τώρα την Ελλάδα, τονίζει ο κ. Κόλλιας 30-9-1967</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/7%202-11-1968.pdf" target="_blank">Κηδεύεται αύριον ο Παπανδρέου 2-11-1968</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/8%203-11-1968.pdf" target="_blank">Σήμερον κηδεύεται ο Γεώργιος Παπανδρέου 3-11-1968</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/9%205-11-1968.pdf" target="_blank">Δυο μέρες μετά την κηδεία του Παπανδρέου 5-11-1968</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/19740724.pdf" target="_blank">Η εξέγερση του Πολυτεχνείου 17-11-1973</a></li><li><a class="MsoNormal" href="http://assets.tovima.gr/files/19740724.pdf" target="_blank">Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας 24-07-1974</a></li></ul><br />Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=326855&dt=20/04/2010#ixzz0liIDUBKv">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=326855&dt=20/04/2010#ixzz0liIDUBKv</a>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-16304816953511954582010-04-16T08:54:00.000-07:002010-04-16T08:56:30.742-07:00Σαν σήμερα Γεννήθηκε ο Τσάρλι Τσάπλιν (16 Απριλίου 1889)<p style="text-align: justify;"><i></i></p><blockquote><div id="Photo_325950" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_325950" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/chaplin429621_310x.jpg" /> </div> <script type="text/javascript"> photoArray325950=[]; titleArray325950=[]; photoArray325950[0] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/chaplin429621_310x.jpg'; titleArray325950[0] = 'Ο αγαπημένος «Σαρλό» ή Τσάρλι Τσάπλιν στην κλασική ταινία «Ο Χρυσοθήρας» (1925) '; photoArray325950[1] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/429262fota_310x.jpg'; titleArray325950[1] = 'Σκηνή από «Τα φώτα της Ράμπας» (1952). '; photoArray325950[2] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/422048_310x.jpg'; titleArray325950[2] = 'Ο Τσάπλιν στην κωμωδία «Ο Μεγάλος Δικτάτορας» (1940) '; photoArray325950[3] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/diktatoras411369_310x.jpg'; titleArray325950[3] = 'Από την ίδια ταινία, ο Τσάπλιν διακρίνεται αριστερά '; photoArray325950[4] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/324079_310x.jpg'; titleArray325950[4] = 'Με την Βιρτζίνια Τσέριλ στα «Φώτα της Πόλης» (1931) '; photoArray325950[5] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/436493_310x.jpg'; titleArray325950[5] = 'Σκηνή πάλι από τα «Φώτα της Πόλης»'; photoArray325950[6] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/449017_310x.jpg'; titleArray325950[6] = 'Στην ταινία «Μοντέρνοι Καιροί» (1936) '; photoArray325950[7] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/456058_310x.jpg'; titleArray325950[7] = 'Πάλι στους «Μοντέρνους Καιρούς»'; photoArray325950[8] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/2175342_310x.jpg'; titleArray325950[8] = '«Ο κύριος Βερντού» (1947) '; photoArray325950[9] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/dimoprasia540695_310x.jpg'; titleArray325950[9] = 'Δημοπρασία από τον Οίκο Christie\'s: το μουστάκι που φορούσε ο «Σαρλό» στον «Μεγάλο Δικτάτορα» '; photoArray325950[10] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/402/thumbs/hamini942445_310x.jpg'; titleArray325950[10] = 'Στο «Χαμίνι» (1921) '; </script> </div> <p id="photoLez_325950" class="generic-p" style="text-align: left; font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);">Ο αγαπημένος «Σαρλό» ή Τσάρλι Τσάπλιν στην κλασική ταινία «Ο Χρυσοθήρας» (1925) </p> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br /><br /></div><p style="text-align: justify;"><i>Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν</i> ή <i>Τσάρλι Τσάπλιν</i>. Από τους πιο γνωστούς κινηματογραφικούς «αστέρες» πριν το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, γνωστός και ως «Σαρλό» (κωμικό-τραγικός τύπος με φαρδιά παντελόνια, κοντό μουστάκι, τρύπια παπούτσια και το χαρακτηριστικό μπαστούνι που ο ίδιος δημιούργησε). </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Γιος οικογένειας ηθοποιών, ο Τσάπλιν ανέβηκε στο σανίδι σε ηλικία μόλις πέντε ετών, ενώ μικρός γνώρισε τη φτώχεια και την εξαθλίωση στις συνοικίες του Ανατολικού Λονδίνου. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Σε νεαρή ηλικία μεταβαίνει στις ΗΠΑ όπου ξεκινά μια σημαντική κινηματογραφική καριέρα, που θα δώσει κλασικά, πλέον αριστουργήματα, όπως «Μοντέρνοι Καιροί», «Ο κύριος Βερντού», «Τα Φώτα της Πόλης», «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» κλπ. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Οι αντιδράσεις που προκαλεί με τον «Κύριο Βερντού», όπου καυτηριάζει το βιομηχανικό- και όχι μόνο- κατεστημένο των ΗΠΑ, τον αναγκάζει να αυτοεξοριστεί στην Ελβετία. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Παντρεύτηκε τέσσερις φορές- και τις τέσσερις με ηθοποιούς- και απέκτησε 11 παιδιά. Αφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Δεκεμβρίου 1977- και ένα σημαντικό έργο πίσω του. </p></blockquote><p style="text-align: justify;"></p><div class="relatives-container"> <ul style="font-weight: bold;"><li><h4>Διαβάστε Επίσης</h4></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1822">Απόσπασμα από «Τα Φώτα της Πόλης» (City Lights) </a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1823">Από τα «Φώτα της Ράμπας»</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1821">Τσάρλι Τσάπλιν: «Ο μεγάλος δικτάτορας»</a></li></ul> <div class="relatives"> </div> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br />Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=325950&dt=15/04/2010#ixzz0lHMpqO3b">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=325950&dt=15/04/2010#ixzz0lHMpqO3b</a><br /></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-80137169085755691262010-04-15T08:46:00.001-07:002010-04-15T08:49:07.196-07:00Σαν σήμερα (15/4/1990)Πέθανε η Γκρέτα Γκάρμπο<div id="Photo_325890" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_325890" src="http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta1_310x.jpg" /> </div> <script type="text/javascript"> photoArray325890=[]; titleArray325890=[]; photoArray325890[0] = 'http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta1_310x.jpg'; titleArray325890[0] = 'Ως Βασίλισσα Χριστίνα, σε σκηνή από την ομότιτλη ταινία'; photoArray325890[1] = 'http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta5_310x.jpg'; titleArray325890[1] = 'Ισως από τις πλέον εκφραστικές ηθοποιούς στην παγκόσμια ιστορία της 7ης Τέχνης'; photoArray325890[2] = 'http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta2_310x.jpg'; titleArray325890[2] = 'Η Γκρέτα Γκάρμπο, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Μάτα Χάρι»'; photoArray325890[3] = 'http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta3_310x.jpg'; titleArray325890[3] = 'Η κρυφή ερωτική αλληλογραφία μεταξύ της Γκρέτα Γκάρμπο και της Μερσέντες ντε Ακόστα'; photoArray325890[4] = 'http://assets.tovima.gr/files/thumbs/greta4_310x.jpg'; titleArray325890[4] = 'Η σουηδή ηθοποιός φωτογραφίζεται στις αρχές της δεκαετίας του ΄30.'; </script> </div> <p id="photoLez_325890" class="generic-p" style="text-align: left; font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);">Ως Βασίλισσα Χριστίνα, σε σκηνή από την ομότιτλη ταινία</p> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"></div><blockquote><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br /></div><p style="text-align: justify;">Το πραγματικό όνομα της Γκρέτα Γκάρμπο ήταν Γκρέτα Λοβίσα Γκούσταφσον (Greta Lovisa Gustafsson). Γεννήθηκε στις 18/9/1905 στην Στοκχόλμη της Σουηδίας και πέθανε στις 15/4/1990, στη Νέα Υόρκη<br /><br />Διάσημη ηθοποιός του κινηματογράφου κατά τη διάρκεια της εποχής του Βωβού κινηματογράφου και μέρους της Χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες αλλά και πιο μυστηριώδεις σταρ της Metro-Goldwyn-Mayer αλλά και του Χόλιγουντ γενικότερα. Έλαβε ένα Τιμητικό Όσκαρ το 1954 "για τις αξέχαστες κινηματογραφικές της ερμηνείες" αλλά δεν παρευρέθηκε στην τελετή για να το παραλάβει.</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Σε όλη της τη ζωή δεν έδινε συνεντεύξεις, δεν υπέγραφε αυτόγραφα, δεν παρακολουθούσε κοινωνικές εκδηλώσεις και δεν απαντούσε στην αλληλογραφία των θαυμαστών της. Σήμερα το όνομά της έχει σχετιστεί με την περίφημη ατάκα της από το Γκραντ Οτέλ: "Θέλω να είμαι μόνη" (I want to be alone), που το είχε πει με πολύ βαριά προφορά αντικαθιστώντας το w (ου) με έναν ήχο v (β), όπως είναι στα Σουηδικά. Παρόλ' αυτά η Γκάρμπο αργότερα σχολίασε, "Δεν είπα ποτε, "Θέλω να είμαι μόνη". Είπα μόνο πως "Θέλω να με αφήσουν ήσυχη" (I want to be <em>let</em> alone). Αυτή είναι όλη η διαφορά"</p></blockquote><p></p> <p><strong>Οι κυριότερες ταινίες της:</strong></p> <ul><li><strong>Άννα Κρίστι (</strong><strong>1930</strong><strong>) - Υποψήφια για Όσκαρ<br /></strong><strong>Ρομάντζο (</strong><strong>1930</strong><strong>) - Υποψήφια για Όσκαρ</strong> </li><li><strong>Μάτα Χάρι (</strong><strong>1931</strong>) </li><li><strong>Γκραντ Οτέλ</strong><strong> (</strong><strong>1932</strong><strong>)</strong> </li><li><strong>Βασίλισσα Χριστίνα (</strong><strong>1933</strong><strong>)</strong> </li><li><strong>Το βαμμένο πέπλο (</strong><strong>1934</strong><strong>)</strong> </li><li><strong>Άννα Καρένινα (</strong><strong>1935</strong><strong>)</strong> </li><li><strong>Η κυρία με τις καμέλιες</strong><strong> (</strong><strong>1936</strong><strong>) - Υποψήφια για Όσκαρ<br /></strong><strong>Νινότσκα (</strong><strong>1939</strong><strong>) - Υποψήφια για Όσκαρ</strong><strong><br />Διπρόσωπη γυναίκα (</strong><strong>1941</strong><strong>) - Η τελευταία της ταινία</strong></li></ul><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br />Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=325890&dt=15/04/2010#ixzz0lBUQEERM">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=325890&dt=15/04/2010#ixzz0lBUQEERM</a><br /></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-43665799480174897752010-04-12T23:53:00.000-07:002010-04-12T23:54:58.207-07:00Σαν Σήμερα (13 Απριλίου 1984) πέθανε ο ηθοποιός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος<div style="text-align: justify;"></div><blockquote><div style="text-align: justify;"><div id="Photo_325204" style="float: left; width: 310px; margin: 5px 0pt;"> <div style="float: none; overflow: auto; padding: 0px; width: 310px;"> <div style="float: left; overflow: hidden; width: 310px;"> <img id="showPhoto_325204" src="http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/oresths1689045_310x.jpg" /> </div> <div style="float: left; width: 310px; margin-top: 5px;"> <div class="slideshow" id="slide_start325204" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 210px; display: block; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;" href="javascript:slideShow325204(1);">Δείτε το slideshow</a></div> <div class="slideshow" id="slide_stop325204" style="float: left; text-align: center; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 210px; display: none; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"><a style="color: rgb(1, 52, 134); text-decoration: none;" href="javascript:slideShow325204(2)">Σταματήστε το slideshow</a></div> <div style="float: left; text-align: center; margin-left: 5px; font: 10px Arial; color: rgb(1, 52, 134); width: 91px; border: 1px solid rgb(209, 209, 209);"> <span><a href="javascript:void(0);" onclick="getPreviousPhoto325204();"><img id="slidePrev325204" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-left.gif" alt="Προηγούμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> <span id="photoNumber325204">1 από 6</span> <span><a href="javascript:void(0);" onclick="getNextPhoto325204();"><img id="slideNext325204" src="http://www.tovima.gr/templates/default/images/paging-right.gif" alt="Επόμενο" style="border: medium none; margin: 0px;" /></a></span> </div> </div> <script type="text/javascript"> photoArray325204=[]; titleArray325204=[]; photoArray325204[0] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/oresths1689045_310x.jpg'; titleArray325204[0] = 'Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος με τον έτερο «γίγαντα» του ελληνικού κινηματογράφου Ορέστη Μακρή. Από την ταινία «Στουρνάρα 288» (1959) '; photoArray325204[1] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/orgia626315_310x.jpg'; titleArray325204[1] = 'Με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στην ταινία «Η βίλλα των οργίων» (1964) '; photoArray325204[2] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/trelh588908_310x.jpg'; titleArray325204[2] = '«Μια τρελή, τρελή οικογένεια» με την Τζένη Καρέζη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. (1965) '; photoArray325204[3] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/193759_310x.jpg'; titleArray325204[3] = 'Με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και την Τζένη Καρέζη από τις παραστάσεις του έργου «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», θέατρο Κοτοπούλη '; photoArray325204[4] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/2209377_310x.jpg'; titleArray325204[4] = '«Αγάπησα μια...πολυθρόνα». 1971 με τον Κώστα Βουτσά '; photoArray325204[5] = 'http://assets.tovima.gr/files/PhotoAlbums/397/thumbs/aggeloi1480663_310x.jpg'; titleArray325204[5] = 'Με τον πολιτικό Σοφοκλή Βενιζέλο (δεύτερος από αριστερά), τη σύζυγό του Αικατερίνη Βενιζέλου, την Τζένη Καρέζη (στο κέντρο) και το Νίκο Κούρκουλο, μετά την παράσταση από τη «Γειτονιά των Αγγέλων» στο θέατρο Κοτοπούλη '; </script> </div> <p id="photoLez_325204" class="generic-p" style="text-align: left; font-weight: bold; color: rgb(51, 102, 102);">Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος με τον έτερο «γίγαντα» του ελληνικού κινηματογράφου Ορέστη Μακρή. Από την ταινία «Στουρνάρα 288» (1959) </p> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br /></div>Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του «κλασσικού» ελληνικού κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαΐας το 1912. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ενώ πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή στο έργο «Βασιλιάς Ληρ».<br /><br />Την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση την έκανε το 1947, στην ταινία «Τα παιδιά της Αθήνας» ενώ έπαιξε συνολικά σε 136 ταινίες. Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο των ελλήνων κριτικών για την ταινία «Το κανόνι και το αηδόνι». Δεν παντρεύτηκε ποτέ. Πέθανε στις 13 Απριλίου του 1984.</div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none; text-align: justify;"><br /><span style="font-weight: bold;">Διαβάστε περισσότερα: </span><a style="font-weight: bold;" href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=325204&dt=12/04/2010#ixzz0kxcjSnXv">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=325204&dt=12/04/2010#ixzz0kxcjSnXv</a></div></blockquote><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-decoration: none; border: medium none; text-align: justify;"><br /></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-851744812111777157.post-31149423112329501872010-03-17T08:15:00.000-07:002010-03-17T08:19:54.230-07:00Σαν σήμερα (1988) Εφυγε από τη ζωή ο Νικόλας Ασιμος<div style="text-align: center;"> <img src="http://assets.tovima.gr/files/Article%20Photos/20100316/thumbs/320451_310x.jpg" /></div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br /><ul><li>Τρίτη 16 Μαρτίου 2010 </li></ul><div style="text-align: justify;">Ο Νικόλας Ασημόπουλος (Ασιμος) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου του 1949. Υπήρξε ιδιαίτερα αντισυμβατικός τόσο ως καλλιτέχνης όσο και στον τρόπο ζωής του. Η συμπεριφορά του και αρκετά από τα τραγούδια του θεωρήθηκαν προκλητικά. Το 1967 γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ.. Από νωρίς ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και στίχους που τραγουδούσε σε μπουάτ.<br /><br />Το 1973 έφυγε από τη Θεσσαλονίκη και κατηφόρισε στην Αθήνα. Συνέχισε να ασχολείται με το θέατρο και τελείωσε μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Εκείνη τη χρονική περίοδο έγραφε τραγούδια τα οποία δε δισκογράφησε επίσημα, αλλά τα έγραφε μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλούσε σε διάφορους δρόμους της Αθήνας.<br /><br />Στα 25 του χρόνια, ηχογράφησε το σινγκλ «Ρωμιός-Μηχανισμός» και το 1978 απηλλάγη από το στρατό, καταφέρνοντας, όπως ο ίδιος έλεγε στους φίλους του, ότι πάσχει από κάποια μορφή ψυχοπάθειας. Tην ίδια περίοδο άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου στο οποίο και ζούσε. Εκεί έγραφε και συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, πρόχειρα κοσμήματα κατασκευής γνωστών του, κασέτες δικές του και πολλά άλλα.<br /></div><p></p><p style="text-align: justify;">Την περίοδο 1980 - 1981 έγραψε το βιβλίο του «Αναζητώντας Κροκάνθρωπους», το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;">Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο μακράς διάρκειας με τίτλο «Ο Ξαναπές» σε τέσσερα τραγούδια του οποίου συμμετείχαν ο <strong>Βασίλης Παπακωνσταντίνου</strong> και η <strong>Χαρούλα Αλεξίου</strong>. Μελοποίησε το «Ουλαλούμ» του <em>Γιάννη Σκαρίμπα</em>. Το 1987 κατηγορήθηκε άδικα για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό τον επηρέασε αρνητικά και στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του. Πέθανε σε ηλικία περίπου 39 χρόνων.<br /><br />Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκοι του: «Το φανάρι του Διογένη» με τη συμμετοχή της <strong>Σωτηρίας Λεονάρδου</strong> και το «Γιουσουρούμ - Στο φαλιμέντο του κόσμου», με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.</p></div><div class="text" id="textContent" style="margin-bottom: 0px;"><p style="text-align: justify;"></p> </div> <div class="relatives-container"> <h4>Διαβάστε Επίσης</h4> <div style="font-weight: bold;" class="relatives"> <ul><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1610">Νικόλας Ασιμος - Γιουσουρούμ</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1609">Νικολας Ασιμος - Ρε μπαγάσα</a></li><li><a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=6&itmid=1608">Νικολας Ασιμος - Δεν θελω καρδιά μου να κλαις</a></li></ul> </div> </div><div id="TixyyLink" style="overflow: hidden; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; text-align: left; text-decoration: none; border: medium none;"><br />Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=320451&dt=16/03/2010#ixzz0iRmrliYG">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=320451&dt=16/03/2010#ixzz0iRmrliYG</a><br /></div>Liondashttp://www.blogger.com/profile/05334272959690608736noreply@blogger.com0